Bir de Filistin raporu;
Gazze Çocukları Cehennemde Yaşıyor; Bir Psikolog, Cinsel İstismarın, Uyuşturucunun ve Ümitsizliğin Zirve Yaptığını Anlatıyor
Ben, daha çok, cinsel istismara, saldırılara uğrayan çocuklar ve cinsel davranışlar üzerine bir travma uzmanıyım.
Verilen insani yardımların bir parçası olarak çocuklara uzman travma terapisi ve eğitimi veriyorum. İki üç ayda bir, Gazze’nin içine ve dışına gönüllü olarak maddi kazanç beklemeyen bir insani yardım doktoru olarak girip çıkıyorum. 1990’larda, araştırma yaptığım zamanlarda altı ay kadar orada da kaldım.
Gaza ambargosundan önce çok iyi bilgilendiniz de yani.
Elbette.
Bir ay kadar önce yaptığınız ziyaretten, bazı şeyleri değiştiren edindiğiniz duyguları anlıyorum. Yeni eğilimleri ayırt edebiliyorsunuz.
Evet. Bu ziyaretimde çocuklar arasındaki cinsel istismarlar hakkında çok sayıda zorluklarla da karşılaştım. Bunlar her zaman beklenen olgulardır ama bu ziyaretimde ve Ağustos ayındaki önceki ziyaretimde farklı boyutlara ulaştı. Olumlu olarak büyüdü. Jabalya göçmen kampında cinsel istismarların rapor edildiğini gördüm. Çocuklar “5” ile “13” yaşları arasındaydı.
Cinsel istismarla ne demek istiyorsunuz?
Tecavüz amaçlı dokunulmuş olan her şeyi.
Bunları yapanlar kimlerdir?
Yetişkinler ve aynı yaştaki ve daha yaşlı ötekileri veya aile içindekilerdir.Anne, baba, amcaları.
Gördüğüm bir olayda, akli dengesi yerinde olmayan 12 yaşında bir kızın annesi kızının bana çok asabi davrandığını söyledi.
Her zaman yaptığım gibi elimi yüzüne yakın bir yerine koyduğumda hızla kendini geri çekti ve çok korkmuş göründü.
Annesine daima böyle olup olmadığını sorduğumda, evet öyle dedi. Ona odadan çıkmasını ve kızla konuşacağımı söyledim.
O bana, babasının onu istismar ettiğini söyledi. Elbette istismar” demedi, “onunla uyuduğunu” söyledi.
Benim için tamamen şok ediciydi. O konuda konuştukça tüm vücudum titredi
Ona ne dedin?
O babanın kızına dokunması yasaklanmıştır. Ona kendisini nasıl savunacağını öğretmeyi denedim. Faydası olmayacağını biliyordum.
Ve anneye söyleyemezdiniz...
Hayır. Eğer , onun söylediği öğrenilirse bu kızı daha büyük tehlikeye sokabilirdi. Genellikle, çocukların aile içi istismara uğradığında anneler sessizdir.
Annenin zaten bildiğinden emindim. Aklıma gelmişken çocukta en çok travma etkisi yaratan olay budur, “annenin sessiz kalması” ihaneti.
Bir sessizlik komplosu. Seksin tabu olduğu daha muhafazakar toplumlarda bu olaylar daha karmaşıktır. Muhafazakarlık, profesyonelleri arasındakilerde akıl hastalığı şeklinde bulunmuştur. Cinsel istismarlarda cinsellik hakkında konuşmazlar. Meslektaşlarımın cinsel istismar olaylarından çıkarımlarında sessizlik vardır.
Şaşırtıcı.
Mesleğin mensubunun ve ikincisi ihanetin sessizliği.
Ve, çocuk istismarlarına maruz kalanların konuşabilecekleri biri, dönebilecekleri bir yön olmaması altı çizilecek olaydır.
Hiç kimse yok.
Gazze’deki cinsel istismarların oranını biliyor musunuz?
Hayrı, düzenli yapılan bir araştırma yoktur. Fakat,cinsel istismar ve ihmal şartlarında yaşayan çocukların durumu çok yaralayıcıdır. Fakirlik ve travma el ele gider.
Bir keresinde bir fahişe ile çalışan bir terapist ile karşılaştım. Bana, saldırganın kimi seçeceğini bildiğini söyledi. Evde hangi kızın kimsesiz olduğunu bildiklerini anlattı.
Doğru. Saldırganlar istismar edecekleri kimseyi tanımlamakta ustadırlar ve bu yüzden Gazze’de çocuklar gerçekten yaralanabilirler. Hatta 14, 15 çocuklu yoksulluk içindeki ailelerin korkunç yaşamları vardır. İnsanların çoğu çalışmazlar ve para kazananlarda ise ortalama gelir 1.000 şekel yani 285 ABD dolarıdır.Akli ve fiziki olarak ebeveynler çocuklarını destekleyebilecek yetenekte değildir. Kendi depresyonları, travmaları içine gömüldüklerinde çocuklarına ihtiyaçları olanı sağlayabilecek halde değillerdir.
Kesinlikle.
Açlığı gördüm. Boş, yetersiz evleri ziyaret ederim. Elektrik olsa bile buzdolapları kapalıdır, çünkü içinde hiçbir şey yoktur. Çocuklar bana iki gün aç bir gün tok yaşadıklarını söylediler.
Bizimle çalışan ve düzensiz beslenme üzerine çalışma yapan Refik Masalha adlı bir nörolog vardı. Gazze’de bir çocuğun ayda bir et, belki haftada bir tavuk yediğini onu da 15 çocuğun birlikte bir tavuğu yediklerini anlatmıştı.
Filistin anayasası küçüklere taciz cezası ölümdür der. Önceden idam edilmiş olanlar vardır.
Ölüm cezası aile dışından tecavüzlerde şarttır.
Çocukların çocuklara yaptığı saldırılarda durum nedir?
Cinsel istismara maruz kalmış bir çocukta esas unsur istismarın arzu edilebilir olmasıdır. Dışarıya yansımış, yanlarında kimsenin olmadığı bir istismarda inkar eder ve acıyı içinde tutar veya hoşlanılabilir tarafına odaklanır. Böyle bir çocuk daha büyük zarar görmeye ve diğer çocuklardan zarar görmeye daha eğilimlidir.
Mağdur, saldırgan oluyor.
İstismarcının tamamen hakimiyeti altında kalarak istismara uğramış bir çocuğun temel meşguliyeti nasıl egemen olabileceğini düşünmektir. Öteki çocukları istismar etmenin en iyi yolu kendi kontrolunu gözden geçirmektir.
Bu saldırganlıkları size kim söylüyor? Mağdurlar mı, saldırganlar mı?
Saldırganlar. Ona saldırganlık demezler. Bana öteki çocuklara ne yaptıklarını söylerler. Onları açıklayarak anlatabilmek için size söyleyeceğim ilk şey, onlarında istismar mağdurları oldukları için diğer çocukları istismar etmektedirler.
Biz, yetişkin erkeğin yetişkin öteki erkeğe istismarlarını veya oğlan oğlana istismarları konuşuyoruz.
Evet.
Onlar homoseksüeller mi
Hayır?
Neden?
Talking to: Mohammed Mansour, 49, lives in Galilee town of Mash’had; psychologist, volunteer in Gaza with Physicians for Human Rights. Where: A Jaffa café. When: Sunday, 8 A.M.
For more than a decade you’ve been making frequent visits to the Gaza Strip, as a volunteer who provides psychological assistance.
I’m an expert in trauma treatment, and more specifically of children who have undergone sexual assault or who display abusive sexual behavior. As part of the humanitarian assistance given, I treat children and train professionals to provide trauma therapy. I go in and out of Gaza, under the auspices of the Physicians for Human Rights nonprofit, every two to three months. In the 1990s I even lived there for half a year while I was doing a research study.
So you’re well acquainted with pre-embargo Gaza, too.
Of course.
And I understand that it’s your feeling, from your last visit, about a month ago, that something has changed. You discern a new tendency.
Yes. In this visit I encountered a large number of cases of sexual abuse among the children. That’s a phenomenon that has always existed, but in this visit, and also in the previous visit, in August, it suddenly reached far larger dimensions. It’s become positively huge. More than one-third of the children I saw in the Jabalya [refugee] camp reported being sexually abused. Children from ages 5 to 13.
What do you mean by “sexual abuse”?
Everything from being touched to rape.
Who are the perpetrators?
Adults and other children of the same age or older, or someone in the family. Parents, brothers, uncles. In one case I saw, the mother of a mentally disabled 12-year-old girl told me that the girl was behaving very irritably. Every time I put my hand close to her face she flinched sharply, she looked really frightened. I asked the mother if she’d always been like this, and she said yes. I asked her to leave the room and I spoke to the girl. She told me that her father was abusing her. She didn’t say “abusing,” of course; she said he sleeps with her. It was utterly shocking, even for me, and I am used to such stories. My whole body trembled when she talked about it.
What did you say to her?
That a father is forbidden to touch his daughter. I tried to teach her how to defend herself. I know it won’t necessarily help.
And you can’t tell the mother.
No. That would only put the girl at even greater risk, if people know that she told. In general, when children are abused within the family, the mother knows and is silent. I believe that this mother also knew. By the way, that is the most severe trauma for the child: not the abuse, but the mother’s betrayal.
A conspiracy of silence. It’s even more complex in such a conservative society, where everything related to sex is taboo.
Conservatism is also found among mental health professionals. They don’t talk about sexuality, about sexual abuse. If one of my colleagues encounters children who have been sexually abused, he is silent.
Appalling.
That silence, by members of the profession, is the second betrayal.
And the bottom line is that children who have suffered sexual abuse have nowhere to turn to, no one to talk to.
No one.
Do you know the rate of sexual abuse of children in Gaza?
No. There is no systematic research. But children who live in conditions of neglect are more vulnerable to sexual abuse. Poverty and trauma go hand in hand.
I once met a therapist who works with women in prostitution. She told me that the assailants know whom to choose. They know which girl has no one waiting for her at home.
That’s right. The assailants are adept at identifying whom they can abuse, and from this point of view the children of Gaza are indeed vulnerable. Almost every family has 14 or 15 children, and they live in terrible poverty. Most people don’t work, and those who do, earn pennies – the average salary is 1,000 shekels a month [$285]. Mentally and physically, parents are simply not capable of supporting their children. They are immersed in their own depression, their own trauma. And most of the Gaza’s residents are suffering from depression and trauma, they can’t provide their children with even the most basic needs.
There’s starvation.
Definitely. I’ve seen the starvation. I visit meager, empty homes. The refrigerator is off even during the hours when they have electric power, because there’s nothing in it. The children tell me that they eat once a day; some eat once every two days. A neurologist who works with us, Rafik Masalha, did a study on nutrition. A child in the Gaza Strip eats meat an average of once a month and chicken maybe once a week, and we’re talking about one chicken for a family of 15 children.
Palestinian law stipulates the death penalty for assaulting minors. There have been precedents: People have been executed.
The death penalty stipulated in the law applies to abuse outside the family. In cases of intra-family abuse, it’s up to the victim to prove it. No child will dare to talk about abuse like that. A child of 6 whose mother abuses him sexually, or a girl who is abused by her father and her brothers, will not inform on them – especially as many children who are sexually abused don’t know that they are undergoing abuse. They don’t know that this is what’s happening to them. They don’t know and they don’t even invest energy in an attempt to understand what it is.
What about attacks by children against other children?
For children who endure sexual abuse, there is an element in the abuse that is pleasurable. Children who endure protracted sexual abuse, without anyone working with them on their trauma, deny and repress the pain involved, and focus on the pleasurable part. A child like that is prone to even greater harm, and prone to harm other children.
The victim becomes the assailant.
A child who is abused sexually is under the total domination of the abuser, whose main occupation is how to dominate. Abusing other children is the ultimate way to restore control to himself.
Who tells you about these assaults? The victims or the assailants?
The assailants. They don’t call it assault at all. They tell me what they do to other children. The first thing I do is explain to them that they [themselves] have undergone abuse, and that what they are doing to other children is abuse
We are talking about abuse by male adolescents against other male adolescents, or by boys against boys?
Yes.
Are they homosexuals?
No.
Then, why?
https://www.haaretz.com/middle-east-news/palestinians/MAGAZINE-gaza-kids-live-in-hell-a-psychologist-tells-of-sex-abuse-drugs-and-despair-1.5464038?fbclid=IwAR2lhQkWXYaVqnK880XdogD_ZABkJjcqBirntUBJ28LHtlIE7UAHJ8Kz0yk
Gazze Çocukları Cehennemde Yaşıyor; Bir Psikolog, Cinsel İstismarın, Uyuşturucunun ve Ümitsizliğin Zirve Yaptığını Anlatıyor
Muhammet Mensur, Gazze mağdurları olan Filistinlilerin yaşadıkları kabuslar, cinsel saldırılardır.
Ayett Shani haberi11 Kasım 2017
Bana em mail gönderebilirsiniz..
Muhammet Mensur, Galile’de Mash’had kasabasında bir psikolog, 49 yaşında, İnsan Hakları gönüllü doktorlarından.
Yeri Jaffa Cafe. Saati; Pazar 08;00
Onlarca yıldan fazladır Gazze Şeridine psikolojik yardım sağlamak için ziyaretler yapıyorum.Ben, daha çok, cinsel istismara, saldırılara uğrayan çocuklar ve cinsel davranışlar üzerine bir travma uzmanıyım.
Verilen insani yardımların bir parçası olarak çocuklara uzman travma terapisi ve eğitimi veriyorum. İki üç ayda bir, Gazze’nin içine ve dışına gönüllü olarak maddi kazanç beklemeyen bir insani yardım doktoru olarak girip çıkıyorum. 1990’larda, araştırma yaptığım zamanlarda altı ay kadar orada da kaldım.
Gaza ambargosundan önce çok iyi bilgilendiniz de yani.
Elbette.
Bir ay kadar önce yaptığınız ziyaretten, bazı şeyleri değiştiren edindiğiniz duyguları anlıyorum. Yeni eğilimleri ayırt edebiliyorsunuz.
Evet. Bu ziyaretimde çocuklar arasındaki cinsel istismarlar hakkında çok sayıda zorluklarla da karşılaştım. Bunlar her zaman beklenen olgulardır ama bu ziyaretimde ve Ağustos ayındaki önceki ziyaretimde farklı boyutlara ulaştı. Olumlu olarak büyüdü. Jabalya göçmen kampında cinsel istismarların rapor edildiğini gördüm. Çocuklar “5” ile “13” yaşları arasındaydı.
Cinsel istismarla ne demek istiyorsunuz?
Tecavüz amaçlı dokunulmuş olan her şeyi.
Bunları yapanlar kimlerdir?
Yetişkinler ve aynı yaştaki ve daha yaşlı ötekileri veya aile içindekilerdir.Anne, baba, amcaları.
Gördüğüm bir olayda, akli dengesi yerinde olmayan 12 yaşında bir kızın annesi kızının bana çok asabi davrandığını söyledi.
Her zaman yaptığım gibi elimi yüzüne yakın bir yerine koyduğumda hızla kendini geri çekti ve çok korkmuş göründü.
Annesine daima böyle olup olmadığını sorduğumda, evet öyle dedi. Ona odadan çıkmasını ve kızla konuşacağımı söyledim.
O bana, babasının onu istismar ettiğini söyledi. Elbette istismar” demedi, “onunla uyuduğunu” söyledi.
Benim için tamamen şok ediciydi. O konuda konuştukça tüm vücudum titredi
Ona ne dedin?
O babanın kızına dokunması yasaklanmıştır. Ona kendisini nasıl savunacağını öğretmeyi denedim. Faydası olmayacağını biliyordum.
Ve anneye söyleyemezdiniz...
Hayır. Eğer , onun söylediği öğrenilirse bu kızı daha büyük tehlikeye sokabilirdi. Genellikle, çocukların aile içi istismara uğradığında anneler sessizdir.
Annenin zaten bildiğinden emindim. Aklıma gelmişken çocukta en çok travma etkisi yaratan olay budur, “annenin sessiz kalması” ihaneti.
Bir sessizlik komplosu. Seksin tabu olduğu daha muhafazakar toplumlarda bu olaylar daha karmaşıktır. Muhafazakarlık, profesyonelleri arasındakilerde akıl hastalığı şeklinde bulunmuştur. Cinsel istismarlarda cinsellik hakkında konuşmazlar. Meslektaşlarımın cinsel istismar olaylarından çıkarımlarında sessizlik vardır.
Şaşırtıcı.
Mesleğin mensubunun ve ikincisi ihanetin sessizliği.
Ve, çocuk istismarlarına maruz kalanların konuşabilecekleri biri, dönebilecekleri bir yön olmaması altı çizilecek olaydır.
Hiç kimse yok.
Gazze’deki cinsel istismarların oranını biliyor musunuz?
Hayrı, düzenli yapılan bir araştırma yoktur. Fakat,cinsel istismar ve ihmal şartlarında yaşayan çocukların durumu çok yaralayıcıdır. Fakirlik ve travma el ele gider.
Bir keresinde bir fahişe ile çalışan bir terapist ile karşılaştım. Bana, saldırganın kimi seçeceğini bildiğini söyledi. Evde hangi kızın kimsesiz olduğunu bildiklerini anlattı.
Doğru. Saldırganlar istismar edecekleri kimseyi tanımlamakta ustadırlar ve bu yüzden Gazze’de çocuklar gerçekten yaralanabilirler. Hatta 14, 15 çocuklu yoksulluk içindeki ailelerin korkunç yaşamları vardır. İnsanların çoğu çalışmazlar ve para kazananlarda ise ortalama gelir 1.000 şekel yani 285 ABD dolarıdır.Akli ve fiziki olarak ebeveynler çocuklarını destekleyebilecek yetenekte değildir. Kendi depresyonları, travmaları içine gömüldüklerinde çocuklarına ihtiyaçları olanı sağlayabilecek halde değillerdir.
Kesinlikle.
Açlığı gördüm. Boş, yetersiz evleri ziyaret ederim. Elektrik olsa bile buzdolapları kapalıdır, çünkü içinde hiçbir şey yoktur. Çocuklar bana iki gün aç bir gün tok yaşadıklarını söylediler.
Bizimle çalışan ve düzensiz beslenme üzerine çalışma yapan Refik Masalha adlı bir nörolog vardı. Gazze’de bir çocuğun ayda bir et, belki haftada bir tavuk yediğini onu da 15 çocuğun birlikte bir tavuğu yediklerini anlatmıştı.
Filistin anayasası küçüklere taciz cezası ölümdür der. Önceden idam edilmiş olanlar vardır.
Ölüm cezası aile dışından tecavüzlerde şarttır.
Çocukların çocuklara yaptığı saldırılarda durum nedir?
Cinsel istismara maruz kalmış bir çocukta esas unsur istismarın arzu edilebilir olmasıdır. Dışarıya yansımış, yanlarında kimsenin olmadığı bir istismarda inkar eder ve acıyı içinde tutar veya hoşlanılabilir tarafına odaklanır. Böyle bir çocuk daha büyük zarar görmeye ve diğer çocuklardan zarar görmeye daha eğilimlidir.
Mağdur, saldırgan oluyor.
İstismarcının tamamen hakimiyeti altında kalarak istismara uğramış bir çocuğun temel meşguliyeti nasıl egemen olabileceğini düşünmektir. Öteki çocukları istismar etmenin en iyi yolu kendi kontrolunu gözden geçirmektir.
Bu saldırganlıkları size kim söylüyor? Mağdurlar mı, saldırganlar mı?
Saldırganlar. Ona saldırganlık demezler. Bana öteki çocuklara ne yaptıklarını söylerler. Onları açıklayarak anlatabilmek için size söyleyeceğim ilk şey, onlarında istismar mağdurları oldukları için diğer çocukları istismar etmektedirler.
Biz, yetişkin erkeğin yetişkin öteki erkeğe istismarlarını veya oğlan oğlana istismarları konuşuyoruz.
Evet.
Onlar homoseksüeller mi
Hayır?
Neden?
Dilimize çeviren
Alaeddin Yavuz
By
Ayelett Shani
Nov 11, 2017
Formun Üstü
Formun Altı
SendSend me email alerts
Kızının ve oğlunun ırzına geçen askeri Rabbi haberini okuyalım şimdi de;
Araplar aynı zamanda Sodom ve Gomora halkıdır ve Allah’ın meleklerine bile tecavüze kalkışmışlardır, Kur’an’dan okuyalım;
Kamer Suresi 54:37;
Araplar aynı zamanda Sodom ve Gomora halkıdır ve Allah’ın meleklerine bile tecavüze kalkışmışlardır, Kur’an’dan okuyalım;
Kamer Suresi 54:37;
54:37- “Ve Lut’un konukları olan meleklere tecavüz etmeye kalkıştılar. Biz de onların gözlerini silme kör ederek “Şimdi tadın azabımı ve uyarılarımı tadın dedik”.
Tevrat’ta aynı olay;
Yar.19: 4 Onlar yatmadan, kentin erkekleri -Sodom'un her mahallesinden genç yaşlı bütün erkekler- evi sardı.
Yar.19: 5 Lut'a seslenerek, "Bu gece sana gelen adamlar nerede?" diye sordular, "Getir onları da yatalım."
Tevrat’ta aynı olay;
Yar.19: 4 Onlar yatmadan, kentin erkekleri -Sodom'un her mahallesinden genç yaşlı bütün erkekler- evi sardı.
Yar.19: 5 Lut'a seslenerek, "Bu gece sana gelen adamlar nerede?" diye sordular, "Getir onları da yatalım."
GELENEKSEL OLARAK ÇEKİRDEK AİLE İÇİ CİNSEL İSTİSMAR MAĞDURESİ CATHY O'BRİEN'IN ANNE VE BABASININ DA CİNSEL İSTİSMAR MAĞDURLARI OLARAK YETİŞMELERİNİ ANLATTIĞI AÇIKLAMALARI
Gaza Kids Live in Hell:
A Psychologist Tells of Rampant Sexual Abuse, Drugs and Despair
Mohammed Mansour, who treats Gaza's victims of sexual assault, describes the dystopian nightmare that Palestinians are livingBy
Ayelett Shani
Nov 11, 2017
Formun Üstü
Formun Altı
SendSend me email alerts
Talking to: Mohammed Mansour, 49, lives in Galilee town of Mash’had; psychologist, volunteer in Gaza with Physicians for Human Rights. Where: A Jaffa café. When: Sunday, 8 A.M.
For more than a decade you’ve been making frequent visits to the Gaza Strip, as a volunteer who provides psychological assistance.
I’m an expert in trauma treatment, and more specifically of children who have undergone sexual assault or who display abusive sexual behavior. As part of the humanitarian assistance given, I treat children and train professionals to provide trauma therapy. I go in and out of Gaza, under the auspices of the Physicians for Human Rights nonprofit, every two to three months. In the 1990s I even lived there for half a year while I was doing a research study.
So you’re well acquainted with pre-embargo Gaza, too.
Of course.
And I understand that it’s your feeling, from your last visit, about a month ago, that something has changed. You discern a new tendency.
Yes. In this visit I encountered a large number of cases of sexual abuse among the children. That’s a phenomenon that has always existed, but in this visit, and also in the previous visit, in August, it suddenly reached far larger dimensions. It’s become positively huge. More than one-third of the children I saw in the Jabalya [refugee] camp reported being sexually abused. Children from ages 5 to 13.
What do you mean by “sexual abuse”?
Everything from being touched to rape.
Who are the perpetrators?
Adults and other children of the same age or older, or someone in the family. Parents, brothers, uncles. In one case I saw, the mother of a mentally disabled 12-year-old girl told me that the girl was behaving very irritably. Every time I put my hand close to her face she flinched sharply, she looked really frightened. I asked the mother if she’d always been like this, and she said yes. I asked her to leave the room and I spoke to the girl. She told me that her father was abusing her. She didn’t say “abusing,” of course; she said he sleeps with her. It was utterly shocking, even for me, and I am used to such stories. My whole body trembled when she talked about it.
What did you say to her?
That a father is forbidden to touch his daughter. I tried to teach her how to defend herself. I know it won’t necessarily help.
And you can’t tell the mother.
No. That would only put the girl at even greater risk, if people know that she told. In general, when children are abused within the family, the mother knows and is silent. I believe that this mother also knew. By the way, that is the most severe trauma for the child: not the abuse, but the mother’s betrayal.
A conspiracy of silence. It’s even more complex in such a conservative society, where everything related to sex is taboo.
Conservatism is also found among mental health professionals. They don’t talk about sexuality, about sexual abuse. If one of my colleagues encounters children who have been sexually abused, he is silent.
Appalling.
That silence, by members of the profession, is the second betrayal.
And the bottom line is that children who have suffered sexual abuse have nowhere to turn to, no one to talk to.
No one.
Do you know the rate of sexual abuse of children in Gaza?
No. There is no systematic research. But children who live in conditions of neglect are more vulnerable to sexual abuse. Poverty and trauma go hand in hand.
I once met a therapist who works with women in prostitution. She told me that the assailants know whom to choose. They know which girl has no one waiting for her at home.
That’s right. The assailants are adept at identifying whom they can abuse, and from this point of view the children of Gaza are indeed vulnerable. Almost every family has 14 or 15 children, and they live in terrible poverty. Most people don’t work, and those who do, earn pennies – the average salary is 1,000 shekels a month [$285]. Mentally and physically, parents are simply not capable of supporting their children. They are immersed in their own depression, their own trauma. And most of the Gaza’s residents are suffering from depression and trauma, they can’t provide their children with even the most basic needs.
There’s starvation.
Definitely. I’ve seen the starvation. I visit meager, empty homes. The refrigerator is off even during the hours when they have electric power, because there’s nothing in it. The children tell me that they eat once a day; some eat once every two days. A neurologist who works with us, Rafik Masalha, did a study on nutrition. A child in the Gaza Strip eats meat an average of once a month and chicken maybe once a week, and we’re talking about one chicken for a family of 15 children.
Palestinian law stipulates the death penalty for assaulting minors. There have been precedents: People have been executed.
The death penalty stipulated in the law applies to abuse outside the family. In cases of intra-family abuse, it’s up to the victim to prove it. No child will dare to talk about abuse like that. A child of 6 whose mother abuses him sexually, or a girl who is abused by her father and her brothers, will not inform on them – especially as many children who are sexually abused don’t know that they are undergoing abuse. They don’t know that this is what’s happening to them. They don’t know and they don’t even invest energy in an attempt to understand what it is.
What about attacks by children against other children?
For children who endure sexual abuse, there is an element in the abuse that is pleasurable. Children who endure protracted sexual abuse, without anyone working with them on their trauma, deny and repress the pain involved, and focus on the pleasurable part. A child like that is prone to even greater harm, and prone to harm other children.
The victim becomes the assailant.
A child who is abused sexually is under the total domination of the abuser, whose main occupation is how to dominate. Abusing other children is the ultimate way to restore control to himself.
Who tells you about these assaults? The victims or the assailants?
The assailants. They don’t call it assault at all. They tell me what they do to other children. The first thing I do is explain to them that they [themselves] have undergone abuse, and that what they are doing to other children is abuse
We are talking about abuse by male adolescents against other male adolescents, or by boys against boys?
Yes.
Are they homosexuals?
No.
Then, why?
https://www.haaretz.com/middle-east-news/palestinians/MAGAZINE-gaza-kids-live-in-hell-a-psychologist-tells-of-sex-abuse-drugs-and-despair-1.5464038?fbclid=IwAR2lhQkWXYaVqnK880XdogD_ZABkJjcqBirntUBJ28LHtlIE7UAHJ8Kz0yk