HALK TV Yİ DE YİTİRDİK

HALK TV KAPANMIŞ DUYDUNUZ MU?

CHP'li değilim ama,CHP'ye dış güçlerce verilen bir parçacık destek,dünün dünyanın bebek bu günün ağabey imparatoru olan ABD'nin "bizim çocuğu",12 Eylül 1980 cuntasının ürünü olan  AKP ile başımıza örmeye çalıştığı,Sünni Müslüman maskeli,dönme (Harran Sabisi) ,Süryani, Ermeni,Yezidi Kürt milliyetçilerinin (Şıhlık,Pirlik Yezidi Kürtlerin inancından gelir.Töre cinayetlerinin kaynağıdır.) başını çektiği  ideolojisi ABD-İngiltere istihbarat masalarında hazırlanmış,"Şeriat Türkiyesi" belasından kurtulmak,demokratik haklarımızı kısmen olsun korumamız için,batının bize verdiği "son şanstır".

Her ne derseniz deyin bende bu kanı oluşmuştur.
Ya CHP ile bir gıdım "demokrasi" ya da AKP  ile "köleci,dinci,şeriatçı,cehalete boğulmuş düzen içinde" evlatlarımızın sefil geleceği.
CHP'yi,"yok Fethullah Gülen" ile anlaştı,yok Kürtçüydü diye suçlarken asıl Kürtçü,Yezidi,Ermeni ve Süryanici AKP'yi rakipsiz bıraktık gibi geliyor bana.

Bu düşünceler arasında bocalarken,dün gece "-bir Halk Tv'ye bakayım,ne var ne yok" diye tuşladığımda karşıma simsiyah bir ekran çıktı.
Bir daha baktım ama sonuç yoktu.Belki uydu arızasıdır falan dedim ama bu gün de aynı sonucu alınca internettern araştırdım meğer parasızlıktan kapanmış.
Televizyon kanalları içinde aklı başında yayın yapan son iki kanaldan birisiydi.Kanal listemde ikinci sırada yer alıyordu.

AKP hükümetinin engellemeleri yüzünden reklam alamayınca elbette dayanamadılar ve çöktüler.Ne olursa olsun,bir iktidar ne kadar despot olursa olsun,en azından kendi eksiklerini görebilmek için muhalif bir kanalı akıllı bir iktidar kendisi besler en azından.

Ama öyle olmadı.
Araplar içinde bulundukları durumları yüzünden bize işte  bu konuda ışık tutmaktadırlar.Önlerinde herhangi bir ideoloji  yoksunluğu içinde sadece isyan ediyorlar.
Ne sosyalizm ne laiklik ne de ileri demokrasi çığlıkları var.

Sadece despot liderleri göndermek derdindeler ve ABD bu konuda çıkışlarını sürdürmektedir.
Başbakanımız da kendisine bundan pay çıkarmaya çalışırken hem Mısır'dan hem de kendi halkından gelen tepkileri yayınlatmamak için elinden geleni ardına koymamaktadır.

Bütün Arap ülkelerini içine alan bu kalkışma, nereye varacağı,nasıl sonuçlanacağı belli olmayan bir uyanış mı,yoksa önderlerinin,artık büyük devletlere posta koymaya kalkışması söz konusu olabileceği için mi yoksa yeni bir düzenin ortamını yaratmak nedeniyle mi mevcut önderler tasfiye edilmektedirler ya da başka bir proje nedeniyle mi tasfiyelerini gerektiren bir dizi operasyon mudur bilmiyoruz.
Yakında göreceğiz.

Ama,Araplar çok büyük fatura ödemelerine rağmen,ne yazık ki "sıfır" sonuç alacakları,neye hizmet ettiği belli olmayan karışıklıklar içindeler.

Çünkü ortada bir ideoloji yoktur.
Direniş sadece despot önderleredir.
Yerini alcak ideolojik siyasi bir güç,önder bir kadro ortada yoktur.

Bizi de büyük ağabeyler (!),AKP zihniyeti ile "din manyağı" haline getirerek onlara benzetmek istemektedirler. "Küresel sermaye" ülkemizde halkını uyaran tek bir basın kurumu bırakma niyetinde değildir.
Olay bundan ibarettir.
Ana muhalefet partisinin televizyonu siyasi-ticari engellemeler sonucu resmen kapanmıştır.
Umarım yakında dönersiniz arkadaşlar.

Yazık,bakın nasıl veda etmişler;

OYSA BİZİM YÜZÜMÜZ APAYDINLIKTI!

  

04/02/2011 12:23

Halk Tv çalışanlarının kamuoyuna mektubu.

  

ELVEDA!..

Çok şey yapmak isterken hiçbir şey yapamamak.
Halk TV çalışanlarının kaderi hep bu oldu.
*
Önce maaşlarımız kesildi.
Masamızdaki telefonlarımız ilk kurbanlarımız oldu.
Sonra suyumuz.
Konuklarımızdan utandığımız için lavabo kapısına “Arızalıdır” yazdık.
Halk TV Eylül 2010 tarihinden bu yana tam beş aydır çalışanların özverileriyle yayın yapmaya çalışıyordu.
*
Herkes bir şeyler yapmak için ne umutlarla gelmişti oysa.
Her şeyin başı iletişimdi. AKP`yi mezara gönderecektik. Televizyonun yoksa bir hiçtin.
Muhalefetin söyledikleri ancak onların istediği kadar halka ulaşıyordu.
Makyaj odası gittikçe tozlanıyor, montaj odaları sessizleşiyordu.
AKP gericiliğinin ve dış güçlerin abandığı aşağılık sistemin bıraktığı küçük aralıkta sesini duyurabilirdin ancak.
Bunu yıkmaya çalışıyorduk.
Birbirimizi tanımıyorduk oysa. Sunucu, yapımcı, kameraman...
Evde ekrana baktığımızda birbirimizi görüp tanıyorduk ancak.
Üç kuruş paraya, sigortasız, sözleşmesiz, güvencesiz ideallerimiz için aylarca yayın yaptık.
AKP maliyecilerinden korkarak tek bir ilan vermeyen kendi düşüncemizdeki iş adamlarına bile ikinci kez boyun eğmedik. Başımız dik kaldık.
*
Önce kumanda masasındakiler eksildi tek tek.Oraya kameramanlardan takviye yaptık.
Ana kumanda tek kişiye düştü. Ama “Mustafa zaten bir taneydi!”
Haber masalarına eğilmiş sessiz yüzlerimizi, masaların arasında gezinip hiçbir şey olmamış gibi, “kahveniz sütlü mü sütsüz mü?” diye soran çay ocağına bakan arkadaşlarımızın neşeli sesleri şenlendirdi.
Konuklarımızı normal olmayan bir şey yokmuş gibi çağırdık, karşıladık, konuk ettik.
Canlı yayında gülümseyen yüzlerimizin arkasındaki kederi kimse anlamadı.
Makyaj masası tozlandı, montaj odası öksüz kaldı.
Yemek şirketlerinin elemanları uğramaz oldu.
Herkes çaktırmadan çantasındaki simidi sütlü neskafeye banarak hiçbir şey olmamış gibi çalıştı.
*
Filler tepinirken çimenler mi ezildi?
Biz mi çok kötüydük? Yoksa yöneticilerimiz mi?
Yayın yönetmeni diye tüm yetkiler ellerine verilenler...
Ne kendileri çalıştılar ne bizi çalıştırdılar.
Tüm Türkiye`nin ilerici demokrat zenginliğini kanala gümbür gümbür boca edecek yerde, kendi küçük dünyalarında "ecü ve bücü"lerine bu mükemmel ideolojik mekanizmayı teslim ederek, ses ve görüntüyle idare ettiler.
Yeteneksizler miydi, samimiyetsizler miydi? İçten pazarlıklı mı? Daha anlayamadık.
*
Ama şunu iyi biliyoruz ki yönetimde küçük bir değişimle ya da yönetime küçük bir takviyeyle fırtına gibi olabilecek bir kanal karardı.
Türkiye`nin yollarının çatallandığı bir kavşakta hem.
Herkesin Türkiye`ye saldırdığı bir cadı kazanı bölgenin ortasında.
Seçimlere birkaç ay kalmışken.
Türkiye göçüyorken!
Hukuk, yargı, ekonomi, hepsinden önemlisi insanımızın bilinci hallaç pamuğu gibi atılıyorken!
Gerici kanallar sabahın köründen geceyarılarına dek köpükler saçarak halkı kandırırken.
*
Çok şey yapmak isterken hiçbir şey yapamamak.
Halk TV çalışanlarının kaderi hep bu oldu.
*
Döndü hain rotatifler ağızlarının suları akarak: "Halk TV Kapandı!"
"CHP`nin Halk TV`si Parasızlıktan Kapandı!"
"Kemal Parayı Bulamadı Halk TV Kapandı!"
Halk Tv çalışanlarına yalnızca bu başlıklar mı koydu sanıyorsunuz?
Lale Hanım söyledi en gerçeğini: “Arayıp sorulmamaktı en çok koyan!”
*
Gidiyoruz...
Neye, kime kızacağımızı bilmeyerek...
Ne olduğunu daha anlamayarak.
Olanlara, hazır bir kanalın böyle tuhaf biçimde bırakılabileceğine inanamayarak!
“Ülkemiz elden gidiyor. Seçimlere üç beş ay kaldı, aklınızı mı kaçırdınız?” diye ağlayarak arayan izleyicilerimize birkaç kırık sözden başka bir şey söyleyemeyecek buruşuklukta bir sesle.
*
Referandum kampanyası bitti önce maaşlarımız kesildi.
Eşimizden dostumuzdan denkleştirerek bulduk yol paramızı ama hep geldik.
Sonra onlar da anladı buruşturulup atıldığımızı.
Masamızdaki telefonlarımız ilk kurbanlarımız oldu.
Sonra suyumuz.
Konuklarımızdan utandığımız için lavabo kapısına “Arızalıdır” yazdık.
Sonra “Digitürk”den düştük.
Sonra elektrikler kesildi!
*
Karardık. İnce bir sızıyı gövdemizden damıtarak.
*
Oysa bizim yüzümüz apaydınlıktı.


A.Y.

TURK ve MUSLMAN OLMAK AYNI SEY DEGILDIR

TÜRK VE MÜSLÜMAN OLMAK AYNI ŞEY DEĞİLDİR.

Ebubekir’in torunu Haccac-ı Zalim zamanında Talas Savaşı sonrası Güney Türkistan’ın ve Kafkasların İslam orduları tarafından işgalinden sonra esir edilip,mallarına,sürülerine, yurtlarına el konulan ve sefil bırakılan Türkler,Kehf Suresinde geçen “Mecüc halkı” olarak nitelenmişler ve soykırımlara uğratılmışlardır. Hotel,Semerkant şehirlerinin giriş ve çıkışlarına sağlı sollu Dört Fersah (24 km.) boyunca dizilmiş darağaçlarına İslam’ı kabul etmeyen Türk beyleri asılmış,ibret için cesetleri kuzgunlara yedirilmiş,Türk halkı soyulmuş ve aşağılanmıştır.İleriki dönemlerde Cuma namazına gelenlere birer altın teşvik verilerek Müslüman olmaya zorlanmışlardır.

Halife Süleyman’ın atadığı Horasan Valisi Yezid(1) Bin Mühellebi tarafından Cürcan’da  İ.S.716’da 50.000 esir Türk askeri, birlikte dere yatağında aynı anda kesilerek dereye akıtılan kanlarıyla değirmen döndürülüp, öğütülen buğdayın unundan “İntikam Ekmeği” yapılarak Yezid tarafından yenilmiştir.(2)

Bu dönemde Türklerin bir kısmı İran dini olan Zerdüştlük,bir kısmı Budist,bir kısmı Tao dinlerine inanmaktaydı. Kuzey Türkleri arasında ise Şaman,Gök Tanrı,Karahan,Oğuz Kağan (Öküz Tanrı)  inançları yaygındı.

Türkler o zaman da Türk’tüler.

Bunca ağır insanlık dışı soykırımlar ve zulümlerle Müslüman edilen Türkler arasında İslamiyet zamanla yaygınlaşmış,Emevi ve Abbasi Hanedanlarının çöküşleri ile 9.yy.da İran’dan yayılan Selçuklu İmparatorluğu ile kendi hakimiyetlerini ilan etmişlerdir.14.yy başlarında Anadolu Selçukluların Uç beyliği olarak Söğüt yaylasında kurulan Osmanlı Beyliğinin zamanla imparatorluk olmasını Yavuz Sultan Selim’in,Arap veziri nin etkisiyle Arapları yönetmek ve hilafeti ele geçirmek niyetiyle  “Sünni Mezhep” kavramına dayanan “Sünni Osmanlı” rejimini kurması ile halka Avrupalıların Müslüman olan kendi vatandaşlarına taktıkları “Türk oldu” tanımından esinlenilerek “Sünni Müslüman=Türk” yakıştırması yapılmıştır.

Günümüze kadar gelen bu tanımlama halen,Amerika Pensilvanya eyaletinde “8” dönümlük çiftlik içindeki malikanesinde yaşayan İlluminatici Gregoryen Ermeniliği,Bahailik,Yezidilik İran menşeli Nakşibendi-Şafi tarikatı kültürü harmanı “Fethullahizm” kültürünü çağımızın yeni İslam’ı olarak halka,yardım dernekleri,fakir çocuk okutma kampanyaları ve 12 Eylül cuntasının destekleri ile kolayca kabul ettirmişlerdir.

Çünkü,halkımız Arap olmadığından ve bu nedenle Arap diline vakıf ta olamadığından dinin temeli olan Kuran sure ve ayetlerine cahil bir halktır.

Doğuda Kürt şıhları,pirlerinin toprak ağalarıyla işbirliği içinde kendi menfaatlerine uygun olan her şeyi “İslam’ın Şartı” olarak halka kabul ettirdiklerinden,Kürtler ve doğu Anadolu halkı feodal toprak ağalarına “kul-köle” olmayı dini bir emir olarak algılamaktadırlar.

Ruhbanlığın kaldırıldığı İslam'da,“Şıhı olmayan cennete giremez.Şıh kulu cennete götürecek rehberdir” saçmalıklarına inandırılmış insanlar asırlardır bu şekilde köleliğe inandırılmakta ve böyle kullanılmaktadırlar.

Bu gün Türk olmadığı halde “Müslüman” olan,her milletten insan vardır.Türk olup da Müslüman olmayan Macarlar,Finliler,Bulgarlar,Yunanistan’a 1925 sonrası sürülen ve halen aramızda yaşayan Karaman Türkleri,Kazak Tatarları ve çok sayıda Asya Türkleri vardır.

Ayrıca Müslüman doğup da halen Hıristiyan veya başka dinlere geçiş yapanlar olduğu gibi ülkemizde AKP döneminde açılan Apartman Kiliseleri sayesinde Hıristiyan olanlar yakın çevremizde gün geçtikçe artmaktadır.

Bütün bunların dışında Müslüman doğup,Türk vatandaşı iken araştırmaları sonucu dinlere inancını yitirmiş vatandaşlarımız da vardır.

Ben mevcut Müslüman (Sünni) Türklerden çok bu dinsiz Türkleri Türk devletine ve milletine en bağlı olan insanlar olarak görmekteyim.

Çünkü onlar asırlardır Arap Mevalisi (kölesi) olduğuna inanmış,bu yüzden Surre  (rüşvet) alayları ile her yıl hacıları yolarda soyan Arap eşkıyalarından,diğer Hicaz Araplarına (Mekke-Medine ve Taif çevresi) yiyecek,giyecek, para ve hazine gönderen,onları sözde,ahrette peygambere komşu olacaklarmış inancıyla diğer kavimlerden üstün gören, Arap alfabesine halkını taptıran Osmanlı anlayışının yarattığı “fikri kölelikten” arınmış,gerçek vatansever insanlardır.

Türk olmak Müslüman olmak değildir.

Müslüman Türk olduğu gibi diğer dinlere inanan veya hiçbirine inanmayan Türkler de vardır. Kimse Türklüğü dinle karıştırarak salak salak yazılar yazmasın.Bu sadece yazanın cehaletini,acizliğini göstermekten öte gitmez.

Türk’ün tanrısı Gök Tanrıdır.Dini Gök Tanrı dinidir.Bundan döndükleri ve unuttukları için de tarihten silinmekle yüzyüzedirler.

Kuran,İbrahim Suresi dördüncü ayet “Her millete kendi dilinde kitap ve peygamber gönderdik” demektedir. Bu konuda kutsal kitaplara dayalı çok sayıda ayetleri barındıran yazılarım blogda mevcuttur.İlgilenen okuyabilir.

-“Vay sen Amerikan uşağı Fetoş’un resmini nasıl böyle yayınlarsın?” yok,”-Sen İngiliz işbirlikçisi, İslamcı-Kürt Milliyetçisi Said-i Kürdi’yi nasıl eleştirirsin,sen Türk değilsin” demek,diyen Türk’se  salaklığın, ahmaklığın,Türk değilse,yalancılığın,şerefsizliğin,Kürt-İslam-Hıristiyanlık sentezini “Türklük” gibi onurlu bir adı pis emellerine alet etmekten başka bir şey değildir.

Kimse kimsenin soyu,sopu,inancı ile uğraşmasın.Her mahalleye şeyh atayıp,aralarına katılmayanları “Kafir” ilan etmesin,apartmanlarda kaynağı,menşei belirsiz adı “Kuran Meali” olan uydurma yazılmış saçmalıkları dağıtmasın,kimsenin içkisine,eğlencesine kendisine zarar vermedikçe karışmasın.Zarar verirse zaten yasalar mevcuttur.Bu ülkede halen,polis var Jandarma var,savcı da mahkeme de var.

İşçi,emekli,fakir fukara çocuklarını doldurdukları yurtlarda örgütleyip,sinsi Yezidi Kürt-Rum-Ermeni işbirliğinden ve halkımızı bölerek birbirine düşürmekten başka şey olmayan amaçlarını “İslam-Türk” adı ardına sığınarak kandırıp,minnet borcu altında ezilen gururlarından yararlanarak sinsi,kirli siyasetlerine alet edenler “-Dini inancımı yaşamak istiyorum,türban bağlamak istiyorum” mazeretleriyle çocuklarımızı sokaklara doldurup,”mağdur edebiyatları” yaratarak iktidar olanlar,kendilerine yapılmasını istemedikleri davranışları güçlenince başkalarına dayatmasınlar.

Eğer dayatmalar artarsa tepkiler de artacaktır.Bu ülke yüzyıllardır devleti hile-hurda ile ele geçirmiş dönme ve devşirmelerin sinsi işbirlikçi siyasetlerine evlatlarını kurban etmektedir.

Sürekli insan kanı ile beslenen “vampir,kertenkele tanrılarınız” için verilen kurbanlara bir son vermek gerekmektedir.

Yetsin artık!!!

Keykubat

(1)   Yezid=Kabe putu El Lah’ın adlarından birisi.İslam öncesi Hicaz Arapları Mecusiliğin bir kolu  olan “Yezidi’ydiler” ve tanrıları El Lah-Hubel putu (Türkçesi Allah) Sümer tanrısı Enki’ydi.Yani Şeytandı.Bu İslam komutanının ve Muaviye’nin oğlu Halife Yezid’in ne kadar Müslüman olduğuna siz karar veriniz.Alevilerin Sünniler için “Yezidler” demesinin kaynağı budur.Ayrıca Mehter marşında da “Kuranda zafer vad ediyor hazreti Yezdan” ifadesi de “Yezid-Yezedan” kökünden gelmektedir.Ayrıca;” Yezdan=f. Cenab-ı Hak.  (Mecusilerce) : Hayırları yaratan hayır ilâhı dedikleri mevhum mâbud.” Olarak da Osmanlıca Sözlükte tanımlanmaktadır. http://www.osmanlicasozluk.net/osmanlica/59580-sozluk-YEZDAN-anlam.html  Ayrıca Yezidiler namaz da kılarlar ama ne abdest alırken ne de kılarken kimseye görünmezler.Bir kişi görse namazları bozulur.Bu yüzden Sultan Abdülhamit’e orduya katılmamak için muhtıra bile verirler.İnternet’ten araştırın.Hazreti Muahmed’in ölümü 632’dir.Ölümünden neredeyse yüz yıl sonra bile “Yezid” adının kullanılması sizce putperestlik değilse nedir?Bu konuyu bu güne kadar derinlemesine işlemedimse sebebi topluma saygımdandır.Ama en ufak eleştirileri “Tüklük” ile karıştırarak saptırma işine girenler bilsinler ki aciz de değiliz.Türklük başka din başka.Bu böyle bilisin.

(2)Erdoğan Aydın-“Nasıl Müslüman Olduk.” 1994 Başak Yay.

KEŞİFLERİN TARİHİ ve SİYASAL ETKİLERİ (Video)

TARAFTAR BEYIN YERINE TOP MU TASIR

FUTBOLSEVER BEYİN YERİNE TOP  MU TAŞIR?

Yazılarında,futbolu neredeyse hiç bulundurmayan bir blog yazarı olarak,itiraf etmeliyim ki, çocukluğumda da bu sporu hiç sevmemiştim.

Ama,daha kolay gündelikçi yevmiyeli iş bulabilmek için köyden kasabaya taşındığımız 1969 yılını takip eden yıllarda,köyde “top oynamak” olarak bildiğimiz boğuşarak top kapma oyununun adına  futbol dendiğini hatta Fenerbahçe,Galatasaray ve Beşiktaş diye takımların olduğunu öğrenmiştim.

Evimizde radyo bile yoktu,hiç futbol takımı da görmemiştim.Yeni taşındığımız kasabanın oldukça eski bir futbol takımı vardı ve arkadaşlarım beni  maça götürmüşlerdi.İlk kez 1970’lerin başında Futbol Kulübü görmüş,maç seyretmiştim.

Benim arkadaşlarım aynı zamanda Fenerbahçeliydi ben de Fenerbahçeli olmuştum.Birader Beşiktaşlı da olsa dönmek asla olmazdı.

Zamanla bu sporun,halka değil,birkaç kişiye spor yaptıran ve onları besleyen kurumların asıl malı götürdüğünü, İspanya'nın Diktatör  kralı El Caudillo lakaplı Francisco Franco (1892-1975) ‘nun,ülkesindeki siyasi karmaşaya (sağ-sol) son vermek için “Bana yüz bin kişilik bir uyku tulumu yapın” dediğini öğrendiğim 1977 yılından beri de bu sömürü aracı uyku tulumu ile bağlarımı kesmiştim.

Halen de bu böyledir.

Çocukluğumdan askerliğime,ve emekli oluncaya kadar hizmet verdiğim polis teşkilatında, görev gereği tanıştığım sayısız yerli ve yabancıyla konuşmalarımdan edindiğim tecrübeye göre  “Futbol ile alakası olmayan insan  sayısı %0.1 yani binde birdir.

Futbol konuşmadan arkadaşlıktan zevk alan insan çok azdır.Hele bazıları vardı ki,adam, dedesinin adını bilmez ama taraftarı olduğu futbol kulübünün satın alacağını duyduğu bir sporcuyu bile,yedi ceddine kadar araştırı öğrenir.

Böyle aşırı futbol düşkünü arkadaşlarıma daima “-Senin kafanın içinde beyin yerine top koymuşlar,vallahi imalat hatalısın sen!” derdim.

Devleti yöneten siyasilerin aradığı gerçek “ideal vatandaş” tipi bunlardır diye düşünürüm hep.

Darbecilerin idam sehpasına çıkardığı kaç futbol taraftarı olmuş ki tarihte? :))

Bu da doğrudur,işte,futbolcu başbakanımız,devletin TOKİ-Toplu Konut İdaresi kurumuna yaptırdığı Galatasaray Arena Stadını da bu mantıkla yaptırmadı mı?

Çalışana,emekliye kör bakan hele memur emeklisine neredeyse düşman olan başbakanımız futbol stadına niye bunca para harcadı ve özellikle seçim öncesi bitirilmesini sağladı?

Elbette ,oy almak için?

Siyasilere göre futbolseverler kafalarının içinde “top” taşırlar ve asla siyaset,vatan, millet, anarşi, terör,açlık, işsizlik gibi şeylerle ilgilenmezler.

Onların takımlarını şampiyon yap,güzel statlar inşa et,açlıklarını,işsizliklerini,işlerinin kötü gitmesini görmezler ve stat yaptı diye siyasiye inek gibi destek çıkarlar ve oylarını kesin alırsın.

Mantık budur.

Üç gün önce akşam haberleri için koltuğa oturduğumda başbakanın açılış sırasında yuhalandığını ve üzülerek stadı terk ettiği haberini önce şüpheyle karşıladım.

Her çıkışın bir inişi olur derler...

Malum,başbakanımız “mağdur edebiyatı” ile iktidar olmuş ve halen kendisini mağdur etmek (!) için uğraşan ”zalim,darbeci,cuntacı Ergenekon” çetesiyle (!) kıyasıya mücadele etmekte (!) ve keskin telekulak ve asker casusları (!) sayesinde bu darbeci,cuntacıların 2003’de yapılacak darbenin, 2007-8-9’da yapılmış darbe planlarını(!)  ele geçirip hepsini kendi tayin ettiği yargıya teslim ettiği “özgürlük” (!) mücadelesine üç yıldır her gün şahit olmaktayız.(!)

Ancak,son zamanlarda gene düşüşe geçen oylarını arttırmak için gene kendisini “mağdur”(!) gösterecek ,”-Bakın adam koca stadyum yaptırmış ama insanlar onu yuhluyorlar,vatan haini bunlar” dedirtecek bir senaryoyla mı karşı karşıyayız diye düşündüm.

Alkışlayan taraftar da istiyor haksız mı?:))

Ancak gençliğimden beri, devşirme ve Fransız kültürü ile eğitim verdiği için hiç sevmediğim Galatasaray Lisesinde nasıl bir “Türk Sol’u” olduğunu on beş yıl kadar önce bir turizmci arkadaşım bana anlatmıştı.Sonra aklıma bu geldi ve Galatasaray taraftarlarının bir çoğunun bu kültürden geldiğini düşünerek bunun olamayacağına,”beyin yerine futbol topu” taşımayan,ülkesini düşünen sporsever insanların olduğunu siyasilere gösteren iyi bir örnek  olarak olayı yorumlamayı uygun buldum.

Bu yüzden sayın Galatasaray taraftarlarını kutluyor,siyasilerin de gereken dersleri almalarını diliyorum.

Beyinlerinin hiç olmazsa bir kısmını “vatan-millet,siyasi konulara ” ayıran Futbolseverlerin artması dileğiyle saygılar dilerim!!!

                                                          Futbol taraftarlığı uyutur...Zzzzzzzzz :))

Keykubat

HIRSIZ ve DOST BLOGLAR

Bu özet kullanılabilir değil. Yayını görüntülemek için lütfen burayı tıklayın.

KARISINI KAYBEDEN PEYGAMBERIN SUPHELERI

KARISINI KAYBEDEN PEYGAMBERİN ŞÜPHELERİ

Bu yazı başlığını görünce haliyle merak edip okuyacaksınız.Büyük ihtimalle de bu kafir neler yazmış diyeceksiniz.
Bu yüzden önce kendimden bir örnekle başlayayım.
İlk okulu bitirdiğim yıl,babam beni Kuran kursuna yazdırmıştı.Evde annem hoca kızı olduğundan her Cuma kuran okurdu.Sağlığı iyiyken konu komşu Mevlitlere, meftanın ardından yapılan ölüm günleri ile ilgili yedisi,kırkı,elli ikisi gibi dua günlerine çağırılır ve ondan Kuran okuması istenilirdi.
Kulağım o sayede alışmış olsa ki,Kuran kursuna Elif Sıpırası dediğimiz Kuran alfabesinden başlayıp Kuran okumaya ve hatime geçişim çok hızlı olmuş,bir buçuk ay içinde Kuranı hatim etmeyi tamamlamıştım.

Kurs hocam beni hafızlık konusunda teşvik etmeye başladı.Ancak,okuduklarımdan bir şey anlamadığımı,anlamadığım bir şeyi sürekli okumanın bir faydası olamayacağı için artık kursa gelmek istemediğimi söyledim.
Hocam üzüldü ve “büyüyünce Arapça da öğrenirsin.O zaman anlarsın.Ancak hafız olmak için Arapça bilmen gerekmez,Kuran okumayı bilmek hele senin gibi düzgün kuralınca okuyabilmek herkesin işi değil.Senin arkadaşlarından üç yıldır gelip alfabeyi geçemeyenler var.Sen gerçekten akıllısın.Seni kaybetmek istemeyiz.Kursa devam et” demişti.

Ama hatmi bitirince ben denize kaçmayı tercih ettim ve kursu terk ettim.Zamanla çok sayıda dini kitap aldım.Okudum,sokaklarda insanlarla tartışmaya başladım.Ortaokuldan sonra girdiğim sınavlarda,İmam hatip Lisesi ve Endüstri meslek Lisesi sınavlarını birincilikle tam puanla kazanırken, askeri okullardan sıfır aldım.
Bundan o zamanlar hiçbir sonuç çıkaramamıştım.
Endüstri Meslek Lisesine başladıktan sonra İmam Hatip çağrısı geldi babamın bütün ısrarlarına rağmen gitmedim.Ancak okulda da batı kültürü,solcu,demokrat Atatürkçü kim varsa her öğretmenle de sonuna kadar tartışıyordum ve bana kızmadıkları gibi kendi halime bırakıyorlardı.Hiç birisi de hak ettiğim puanımı kırmadıkları gibi,yardımcı da oluyorlardı.Bana asla müdahale etmediler.
Lise ikinci sınıfta,gerek cami hocalarının vaazlarından gerekse okuduğum dini kitaplardan kafama takılan “Ateistlik,dinsizlik,Komünistlik” gibi konuları merak ettiğimi fark ederek bu yönde kitap araştırmaya başladım.Ama ha deyince hele de dindar bilinince böyle kitaplar olsa da insanın önünden kayboluyorlardı o yıllarda.

Okul harçlığı için akşamları yaşlılar kahvehanesinde çocukluktan beri yaptığım garsonluk işini yapıyordum.Kuran kursu Hocam geldi,çay istedi verdim.-“Otur yanıma“ dedi,oturdum.
-Bak oğlum,sen,farklı birisin,bizim kasabamız çalışkan iyi insanların yaşadığı bir yerdir.Bizim fakirimiz bile bazı yerlerde zengin sayılır.Sen bu din konusuna bayağı taktın.Bu işi sorgulamayı bırak.Sıradan Müslüman ol yeter.
-Hocam niye böyle diyorsun?
-Oğlum dine düşkünlüğün iki esas sonucu olur.Birincisi din adamı olursun, o da senden olmaz,çünkü çok doğrucusun.İkincisi ise dinden çıkmaktır ki o da çok kötüdür,daima yalnız kalırsın.
-Başka ne olur hocam?

-Üçüncüsü de delirirsin ki sende o da olmaz.Ömrün sıkıntı ile geçer.
Git içki iç,coş bir şeyler yap ama dini fazla sorgulama.Sen akıllı bir gençsin.Fakirsin başın sıkıntıdan kurtulmaz,burada kimse kimsenin içkisine,kumarına karışmaz ama kimsenin de ahlaksızlığı bilinmez.Sen de herkes gibi ol.Yazık olur.
Bir yıl geçmedi aradıklarımı buldum ve dinlerin boş bir şey olduğunu anladım.Daha birkaç ay önce, siyasi parti örgütlerinin açılmasına nahiyelerde izin verilmemesine rağmen Kızılay binasında açtığım Ülkü Ocaklarına doldurduğum arkadaşlarımdan ayrılıp “Sosyalist” olmuştum.
Sonra aldı başını gitti.

Herkes bilsin ki bu ülkede,araştıran,soruşturan,sorgulayan beyinler her zaman oldu ve de olacaktır.
Bu açıklamalara aşağıda okuyacağınız yazı yüzünden yer vererek zamanınızı aldıysam kusuruma bakmayınız.Son günlerde artan Atatürk’ü Allah ve Hz.Muhammed gibi ilahi ve dini kişiliklerle yargılama hastalığı apaçık iftiralarla artarak sürmektedir.Yetmez gibi buna bizzat İngiltere ve Amerika devletlerinden Ermeniler,Yahudiler,Hıristiyanlar,Grekler,Kürtler,dönme Pontuslu Rumlara ilaveten İngiliz ve Amerikan Devlet arşivlerinden belgeler  ile bu ülkenin memurları sıfatındakiler de katılmaktadır.

Her gün Amerikan arşivlerinde “Atatürk aleyhine” belge bulup AKP’nin yayın organlarına gönderen “profesör,doçent “ namlı bir yığın it oğlu it de bu gayretkeşliğin içindedirler.

Askeri ve siyasi bir kişilik olan kurtarıcımız Mustafa Kemal Atatürk hakkında yapılan bu asılsız ve sefil iftiraların içinden seçtiklerimi de Türkçe’ye çevirip,görüşlerimi ekleyerek diğer blogumda yayınladım.
Türk olduğumdan,İslam’ın da yaklaşık 1300 yıllık kendi kültürüm olmasından ve de “Evladı Fatihan” soyu olmamdan dolayı da bu güne kadar yazılarımı sadece “mukayese,yargılama “ mantığı içinde yürüttüm.

Ancak,özünde Hıristiyan-Yahudi  olup da Sünni Müslüman maskeli İlluminatici-Nurcu ve bilmem neci adlarında 1950 sonrası devletin başına geçen İngiliz-Amerikan işbirlikçisi Kürt-Ermeni Rum dönmelerinin Türk Milletini “Mecücler-Kıyamette Şeytanın ordusu olacak lanetli cüceler” olmakla suçlayan bu saldırılara da artık bir şeyler yapmak gerekiyor diye düşündüm.

Bu gün Atatürk’ün savunuculuğunu yapacak güçte ne bir ailesi ne akrabası ne de basın yayın organları vardır.Oysa din,insanlara doğuştan dayatılır,Kuran Kursu,İlk öğretimden Üniversiteye zorunlu öğretimler,görsel ve yazılı basınla sürekli 24 saatlik şartlamalar ile insanların beyinlerine, ruhlarına istemeseler de enjekte edilir.

Oysa Atatürk’ü, savunan görsel ve yazılı basın organlarının sayısı bir elin parmaklarını aşacak durumda değildir bu gün için.Buna bir de “Sol” düşmanlığı eklenince insan diyor ki:”Yahu,her şey ellerinde olmalarına rağmen bunlar niye bize saldırıp duruyor.Hatta onları seçimlerde ben de destekledim ama bu düşmanlık niye?”

Ama bu sömürgeci devletlerin işbirlikçilerinin dertleri kazara kendilerini iktidardan edebilecek her türlü olasılığı bir an önce yok etmek ve rahatlamaktır.Bunlar,kendilerinden başkasının yaşamasına izin vermeyenlerdir ki bunu yapmaktan bıkmıyorlar.

Şimdi hala bıkmadan bu yazıyı okuyorsanız sıra, yazı başlığındaki efsaneye geldi.


Bundan bin üç yüz küsür yıl önce savaşlara katılan orduların kralları,padişahları savaş alanına giderken,en gözde  karılarını,kızlarını,oğullarını,askerlerini ve hazinelerini de yanlarında götürürlermiş.Yani bir tür kumar olan savaşın galibi her şeyi alırmış.

Gün gelmiş ve  bir peygamberin yönettiği bir devlet düşmanları ile savaşa girmiş.O da yazdığım her şeyi götürmüş ve karıları arasında çektiği kurada da en has,en genç karısı çıktığından onu götürmüş.
Peygamber o zamanlar yaşı altmışa merdiven dayadığı halde en yakın arkadaşının kızı olan has karısı da daha 16-17 yaşlarında çocuk sayılabilecek kadar genç bir tazeymiş.

Deveci,Hecvedli bir deve ve hecvedde taşınan kadın resmi

Neyse savaş sürerken,bir devenin sırtına konulan ve “Hecved” adı verilen etrafı perdeli bir tür koltukta oturan genç kadın küçük su dökme ihtiyacını gidermek için yakında bulunan kum tepelerinin arasında uygun gördüğü bir yere çömelmiş ve rahatlamış.

Çocuk yaşta olduğundan da hayallere dalmış ve boynundaki çift sıra mücevher kolyesinin bir sırasını da oynarken koparıp dağıttığını bile fark edememiş.Sonra tam devesi üzerindeki tahtına dönerken mücevherlerinden bir sıranın eksik olduğunu fark etmiş.Kendisine kızılacağı korkusu ile geri dönerek onları kumlar arasında aramaya başlamış,derken zamanın nasıl geçtiğini anlayamamış.

Savaş bitmiş ve peygamber ordusunu toplamış,zaferle kasabasına dönmüş.Devedeki eşinden sorumlu köleleri ve askerleri de dikkat etmedikleri için örtülü tahtın içindedir diye rahatlıkla deveyi sürmüşler.Şehre varınca bir de bakarlar ki örtünün içinde olması gereken peygamberin has karısı yok.Orayı ara,buraya bak,ama ortada kadın yok.

Ortalığı almış bir dedikodu mu demedi kodu mu her ne dersen birden öyle yayılmış ki savaşı kazanan peygamberin zaferinin kutlanması bırakılmış,”Bir peygamber karısını nasıl kaybeder” tartışmaları masum kalmış “kadının zina ettiğine kadar” her türlü boş lakırdı peygambere yakın olanlar tarafından üretildikçe bollaşmış,artmış.


Peygamber bile bunlara istemese de hak vermiş.Ama ne yapsa da ortada karı yokmuş.
Bu arada millet bunlarla uğraşırken,savaş alanında kalanı,döküleni,yaralıları toplamakla sorumlu kuvvetin komutanı peygamberin genç karısını ağlarken bulmuş,tanımış.Hiçbir aşırılık göstermeden, hatta yüzüne bile bakmadan saygı ile hanımı deveye bindirmiş,şehre götürmüş ve peygambere teslim etmiş.

Bu daha da kötü olmuş.Peygamber bunalıma girmiş,en yakın arkadaşının kızı da olduğundan,en sevdiği eşi olması da diğer yandan adamcağızı üzmüş de üzmüş.Bir buçuk ay karısı ile şüpheleri yüzünden konuşmamış.Sonunda hizmetinde olanından anasına kadar yakınlarından olayın aslını öğrenince babasının evine dönme kararını da peygamber olumlu bulmuş ve izin vermiş.
Olay bitmiş mi?

Hayır daha da uzamış.Sonunda peygamberin tanrısı bakmış ki bu peygamberde “dedektiflik” kültürü “ (!) yok,kendisini de böyle bir kültürü ona vermemekle suçladığından (!) olsa gerek üç dört ay sonra dayanamamış ve peygamberi transa sokarak ona bir vahiy göndermiş,karısının “suçsuz” olduğunu ağzından yakındakilere duyurmuş.

Kimi inanmış,kimi kendisini transa girdi olayın altından böyle kalktı.Savaş alanında bulunan mal insan-hayvan fark etmez bulanındır.Onu bulan komutan veya askerleri muhakkak bu kadını kullanmıştır” zannıyla inanmamışlar.

İşte Allah’ın da şahsen zina davasında  “dedektiflik” yaptığı peygamber kimdir sizce?

O peygamber Hicaz Araplarının peygamberi Haz. Muhammed’dir.

Öyle, yok ayeti bölmüşler,yok çarpıtmışlar demeyin.Din bezirganı değilim ki yalan söyleyip iftira atayım,ayet çarpıtayım.Her şey olduğu gibi ortada.Aklı olan düşünsün ve karar versin:

-“Bir peygamber karısını nasıl kaybeder,nasıl güvenemez de zinasından şüphelenir ve de davayı çözemez, aciz kalır da hafiyeliği de Allah’ına bırakır?”

Ardından da en yakınından uzağına ne kadar olay nedeniyle diş geçiremediği varsa onları da böyle ölümle korkutur.!!!

Bence bu davada başta peygamber ve onu korumakla,hizmetini görmekle  görevlendirdiği insanlar suçluların başıdırlar.

Dedikodu üretenler değil.

İnsan iyi niyetle de aleyhte konuşabilir bu mümkündür.Hafiyeler de en olmaz,karşı sorularla olayları çözebilmektedirler.

Önemli olan “iddiayı doğrulayacak olayın varlığıdır” Olay varsa nasıl olduğunun soruşturulması, kararlaştırılması farklı konudur.

Şimdi rahmetli Elmalı’ılı Hamdi Yazır efendinin kendinden yüzyıllarca önce yaşamış Kuran tefsircileri ve Hadis derleyicilerinden yaptığı “derlemelerden ve bu konuya has inen Nur Suresi ayetlerinden” oluşan  yazıyı buyurup okuyunuz.


Keykubat




Tefsirde önce Kuran ayetleri gö zönüne serilmiş;
“” Nur Suresi Meâl-i Şerifi
11- Haberiniz olsun ki (Muhammed'in eşine) bu ağır ifki (iftirayı) uyduranlar sizin içinizden bir gruptur. Bunu kendiniz için bir kötülük saymayın; aksine o, sizin için bir iyiliktir. Onlardan her bir kişiye, günah olarak ne işlemişse (onun karşılığı ceza) vardır. (Elebaşlılık yapan, bu yüzden de) bu günahın büyüğünü yüklenen kimse için de çok büyük bir azap vardır.

12- Erkek ve kadın müminlerin, bu iftirayı işittiklerinde kendi vicdanları ile hüsnü zanda bulunup da, "bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi?

13- (Bu iddiayı ortaya atanların) da bu konuda dört şahit getirmeleri gerekmez miydi? Madem ki şahitler getirip ispat edemediler, öyle ise onlar Allah nezdinde yalancıların ta kendisidirler.

14- Eğer dünyada ve ahirette Allah'ın lütuf ve merhameti üstünüzde olmasaydı, size mutlaka büyük bir azab isabet ederdi.

15- Çünkü siz bu iftirayı, gelişi güzel birbirinizin ağzından alıyor ve hakkında bilgi sahibi olmadığınız (bu uydurma haberi) ağızlarınızda geveleyip duruyorsunuz. Bunun önemsiz olduğunu sanıyorsunuz. Halbuki bu, Allah katında çok büyük bir suçtur.

16- Onu duyduğunuzda "Bunu konuşup yaymamız bize yakışmaz. Haşâ! Bu, çok büyük bir iftiradır..." demeli değil miydiniz?

17- Eğer inanmış insanlarsanız, Allah, bir daha buna benzer tutumu tekrarlamaktan sizi sakındırıp uyarıyor.

18-Ve Allah âyetlerini size açıklıyor. Allah, (işin iç yüzünü) çok iyi bi lir, tam bir hüküm ve hikmet sahibidir.

19- İnananlar arasında kötü söz ve davranışın yayılmasını arzulayan kimseler için dünyada da, ahirette de acı veren bir azab vardır. (Her şeyi) Allah bilir; siz bilmezsiniz.

20- Ya sizin üstünüze Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı; Allah çok şefkatli ve merhametli olmasaydı (haliniz nice olurdu)?

11- Şunlar ki ifk ile geldiler, İFK: Asıl ve esasından çevrilmiş, gerçeği değiştirilmiş söz, yani yalan, iftira, bühtan demektir,

BÜHTAN da ansızın atılıp insanı hayrette bırakan iftira demektir. Genellikle tefsir ve hadis kitaplarında rivayet edildiği üzere bu âyetlerin nüzul sebebi şöyledir:

Hz. Aişe (r.anhâ) dedi ki, Resulullah (s.a.v) sefere çıkmak istediği zaman, kadınları arasında kura çeker, hangisinin ismi çıkarsa onunla giderdi. Benî Mustalik gazasından önce yaptığı gazada da aramızda kura çekti, benim ismim çıktı, bundan dolayı Resulullah ile beraber çıktım ve bu, hicab (örtünme) âyetinin indirilmesinden sonra idi. 

Onun için bir hevdec e (deve üzerine konulan kapalı taşıyıcıya) konuldum, dönüşte Resulullah Medine'ye yaklaşınca bir yerde konakladı, sonra da yola çıkmaya nida ettirdi. Yola çıkmaya seslendikleri sırada ben kalktım ve yürüyüp ordugahı geçtim, tuvalete gittim, yerime dönerk e n göğsümü yokladım, ne göreyim Zafâr boncuklarından bir dizim vardı,kopmuş düşmüş, bunun üzerine döndüm, kaybolan dizimi aradım, bunu aramak beni alıkoydu.

Benim yol nakliyemi yapmakta olan grup varmışlar, hevdeci yüklenmişler ve beni içinde zannetmişler. Çünkü hafif idim, henüz küçük yaşta bir taze idim; beni hevdecte sanmışlar, deveyi çekmişler gitmişler. Döndüğüm zaman orada kimseyi bulamadım, bundan dolayı belki beni aramak için dönerler dedim, oturdum. 

Arap Teslisi.Solda-Uzza (Güçlü olan) Kılıç Tanrıçası-,günümüz kadınlarını andırır.Menat ve Lat feraceleriyle.

Derken uyumuşum, Safvân b. Muattal ordunun arkasına kalır, insanların eşyalarını araştırır, bir şey kalmış ise kaybolmaması için diğer konak yerine götürürdü, beni görünce tanımış "Allah'tan geldik ve yine O'na döneceğiz" (Bakara, 2/156) demesiyle uyandım, hemen feracemle yüzümü örttüm, dev e sinden indi, ben bininceye kadar çekildi, bindim. 

Sonra deveyi çekti, yürüdü, öğle sıcağında orduya yetiştik; inmişler, bağrışıyorlardı. İndikleri zaman beni bulamadıklarından insanlar çalkalanmış, o sırada imiş ben üzerlerine varıverdim, artık herkes be n i konuşmuş. Beni lakırdıya almış, helak olan helak olmuş.

Resulullah Medine'ye ayak bastı ve bana bir ağrı, sızı meydana geldi. Fakat rahatsız olduğum zamanlar Peygamber (s.a.v) den tanıyageldiğim alaka ve lütfu bu defa görmedim, ancak yanıma giriyor, "nasıl o?" diyordu. Bu beni işkillendirdi, henüz söylenen sözlerden haberim yoktu, nihayet nekahet dönemine geldim. Bir gece Mıstah'ın annesi ile hacetimiz için dışarı çıktım, işimiz biter bitmez yine Mıstah'ın annesi ile odama doğru döndük. Derken Mıst a h'ın annesi mırtı, yani yün çarşafı içinde sürçtü dedi. Ben buna itiraz ettim. "Bedir'de bulunmuş bir zata sövüyor musun?" dedim, "Haberin yok mu" dedi, "ne var" dedim. "Ben dedi, şehadet ederim ki, sen hakikaten "Habersiz mümin hanımlar" dansın . Sonra ifk'çilerin dediklerini anlattı. Derhal hastalık üstüne hastalığım arttı, hemen ağlayarak döndüm.

Sonra Resulullah girdi ve "nasıl o?" dedi. "Bana izin ver ,ana babamın yanına gideyim" dedim. İzin verdi, ben de anama babama gittim. Anneme: "Ey anne, dedim, insanlar neler söylüyorlar?" "Kızcağızım! dedi, kendini üzme, vallahi bir erkeğin yanında sevgili parlak bir kadın olsun ve ortakları bulunsun da aleyhinde çok laf etmesinler, pek azdır. Daha dedi, bu ana kadar söylenilen sana malum olmadı mı?" Ben ağlamaya başladım ve bütün gece sabahı ettim, yine ağlıyordum. Ağlarken babam yanıma geldi, anneme, "bu niye ağlıyor" dedi. "Bu

ana kadar söylenilenden bilgisi yokmuş" dedi. Babam da ağladı. "sus kızım" dedi. O gün durdum, göz yaşım dinmiyordu, ana babama ağlamak ciğerimi parçalayacak gibi geliyordu. İkisi de yanımda oturmuş, ben ağlıyorken Resulullah (s.a.v) üzerimize geliverdi, selam verdi, sonra oturdu. Hakkımda söylenilen söylenileliden beri yanımda oturmamıştı ve bir ay olmuş Allah Teâlâ ona b e nim bu işimle ilgili vahiy indirmemişti.

Sonra dedi ki: "Ey Aişe! Hal önemli, senden bana şöyle şöyle söz yetişti, şimde sen bu durumdan temiz ve beri isen Allah, muhakkak seni aklayacak ve eğer bir günaha düştünse Allah'a istiğfar ile tevbe et. Çünkü kul tevbe edince Allah Teâlâ tevbeyi kabul eder." Ne zaman ki Peygamber (s.a.v) konuşmasını bitirdi, göz yaşlarım boşandı, sonra babama "Tarafımdan Resulullah'a cevap ver" dedim. "Vallahi ne diyeceğimi bilmiyorum." dedi. 

Bunun üzerine anneme, dedim, " Tarafımdan Resulullah'a cevap ver." O da "Vallahi ne diyeyim, bilmiyorum, dedi. Ben henüz küçük yaşta bir taze idim, Kur'ân'dan çok okuyamazdım. Yani çok delil getirebilecek halde değildim. Dedim ki: "Vallahi ben anladım. Siz bunu işitmişsiniz, hatta gönü l lerinizde yer etmiş, inanmışsınız. Şimdi ben size beriyim desem inanmayacaksınız ve eğer benim muhakkak tertemiz olduğumu Allah bilip dururken size kötü bir itirafta bulunsam hemen tasdik edeceksiniz .Vallahi benimle size başka bir mesel bulamıyorum, anca k Yusuf'un babası o salih kulun ki ismini zikretmemiştim dediği gibi "Artık (bana düşen) güzel bir sabırdır. 

Sizin anlattığınıza göre, yardımına sığınılacak ancak Allah'tır" (Yusuf, 12/18) dedim, sonra dönüp yatağıma yattım.

O halde ben vallahi bi liyordum ki, Allah Teâlâ muhakkak beni temize çıkarır. Fakat vallahi, hakkımda vahy-i metlüvu (Kur'ân âyet) indireceğini zannetmiyordum. Benim işim nefsime göre, Allah Teâlâ'nın öyle okunup tilâvet olunacak bir emir ile tekellüm buyuracağı dereceden çok h akir idi. Ve fakat umuyordum ki, Resulullah uykuda bir rüya görür de Allah, beni onunla temize çıkarır. Allah bilir ya, Resulullah yerinden kalkmamıştı, ehl-i beyit'ten kimse de dışarı çıkmamıştı. Allah Teâlâ, Peygamberine vahyi indiriverdi, ona vahyedil i rken olagelen hal hemen geliverdi ki, kış günüde bile vahyin ağırlığından dolu danesi gibi ter dökülürdü. Bunun üzerine, bir örtü örtüldü ve başının altına bir yastık konuldu. Vallahi ben telaş etmedim, aldırmadım, çünkü beraatimi, suçsuzluğumu biliyordum. Fakat Resulullah açılıncaya kadar, insanların dediklerine hak verecek bir vahiy gelivermek korkusundan, anamın babamın canları çıkacak zannettim.

Ne zaman ki Resulullah açıldı, gülüyordu, ilk söylediği kelime şu oldu: "Müjde ey Aişe! Rahat ol, vallahi Allah, seni kat'î olarak akladı" dedi. "Hamd, Allah'a; ne sana, ne de ashabına" dedim. Annem, dedi "Kalk ona!" Ben, "Vallahi ne ona kalkarım, ne de beraetimi indiren Allah'dan başkasına hamd ederim" dedim. Burada Allah Teâlâ den itibaren on âyet indirmişti. Bunun üzerine Ebu Bekir "Vallahi bundan sonra artık Mıstah'a infak etmem" dedi. Çünkü ona yakınlığı ve fakirliği sebebiyle nafaka veriyordu. Bu sebeple de Allah Teâlâ şu âyeti indirdi. "İçinizden faziletli olanlar (yakınlara...) vermemeye y emin etmesinler. Allah'ın sizi bağışlamasını arzulamaz mısınız?" (Nur, 24/22) , Bunun üzerine Ebu Bekir de "Evet, vallahi, Allah'ın beni mağfiret etmesini severim" dedi Mıstah'a yine nafakası verilmeye devam edildi. Netice olarak özrüm nazil olunca Resu l ullah kalktı minbere çıktı, bunları anlattı ve Kur'ân'ı okudu ve minberden indiği vakitte Abdullah b. Ubeyy'e, Mıstah'a, Hamne'ye ve Hassan'a had cezası vurdu.

İçinizden bir usbedir, mahdud, belirli bir gruptur.
USBE: Ondan kırka kadar bir topluluk, sayısı belli bir güruh, grup demektir. Ey o ifke uğrayanlar onu sizin için bir şey sanmayınız belki o -ifk- sizin için bir hayırdır.
Büyük sevap kazanmaya sebeb, Allah indindeki kerametin ortaya çıkmasına, netice olarak kıymet ve derecenin yükselmesine sebep olur. Aslında ifk, o iftira, yalanı büyük bir şerdir. Fakat gerçekte onun şerri, onu uyduranlara, söyleyenlere aittir. Onlardan, o güruhtan her birinin kazandığı vebali kendisinindir. Kimi susmuş, kimi gülmüş, kimi sö y lenmiş. İçlerinden onun, o vebalin büyüğünü yüklenen, o gürûh içinde o iftirayı kasten atan ve yayılmasını arzu ederek vebalin büyümesine sebep olan için de büyük bir azab vardır. Bu Abdullah b. Ubeyy hakkındadır ki, münafıkların başı idi. O ifti r ayı önce o atmış, ilk önce o ortaya koymaya çalışmış ve halk arasında propoganda yaptırmıştı. Kurnaz münafıklar, cinaslı lakırdılarla müminleri gizliden gizliye heyecana getirmeye çalışmış ve bu propogandaya aldanan şair Hassan ve fakir Mıstah gibi bir i ki safdil de o Übeyy oğlunun açıklamalarına kapılıp kazif cezasına müstehak olmuşlardı. Safvan, Hassan'a hücum edip vurduğu bir kılıç darbesi ile gözünü söndürmüş ve demişti ki:

12-20- Ne vardı o yalanı işittiğiniz zaman müminler ve mümineler kendi nefislerine hayır zannetseler, kendilerine ve kendileri kadar tanımaları gereken hemcinslerine hüsn ü zan besleseler de bu açık bir ifktir, deselerdi ya! Zannın menşei, nefiste bir kıyastır. Bir kimse nefsinde kendi hak k ında cevaz verebildiği ölçüdedir ki, kendine benzettiği kimseler hakkında nefsî bir kıyas ile bir zanda bulunur. Halbuki müminlerin, müminelerin, kendi nefislerinde fena şeylere cevaz vermemeleri, nezih olmaları gerekir. Bu sebepten kötü bir söz işittikle r i zaman kendilerinden şüpheleri olmadığı gibi, kendileri gibi saymaları gereken mümin ve mümineler hakkında da iyi zanda bulunmaları, berâet-i zimmetin asıl olduğunu bilmeleri, açık 

ve görünen halin aksine olan desteksiz ve delilsiz lakırdılara, açık bir iftira demeleri gerekir.
"(İnsanlar arasında kötü sözün yayılmasını arzulayan kimseler var ya işte) onlar için dünyada da ahirette de acı veren bir azab vardır." Dünyadaki azab; kazif cezası ve neticeleridir. Nitekim Mıstah, Hassan, Hamne haklarında kazif cezası uygulandı ve Safvan bir kılıç darbesi ile Hassan'ı vurup bir gözünü söndürdü.

Meâl-i Şerifi
21- Ey iman edenler! Şeytanın adımlarını takip etmeyin. Kim şeytanın adımlarını takip ederse, şunu bilsin ki o, edepsizlikleri ve kötülüğü emreder. Eğer üstünüzde Allah'ın lütuf ve merhameti olmasaydı, içinizden hiçbir kimse temize çıkmazdı. Fakat Allah, dilediğini arındırır. Allah işitir ve bilir.

22- İçinizden faziletli ve servet sahibi kimseler akrabaya, yoksullara, Allah yolunda göç edenlere (mallarından) vermeyeceklerine yemin etmesinler; bağışlasınlar, feragat göstersinler. Allah'ın sizi bağışlamasını arzulamaz mısınız? Allah çok bağışlayandır, çok merhametlidir.

23- Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lanetlenmişlerdir. Onlar için çok büyük bir azab vardır.

24- O gün dilleri, elleri ve ayakları, yapmış olduklarından dolayı aleyhlerinde şahitlik edecektir.

25- O gün Allah onlara gerçek cezalarını tastamam verecek ve onlar Allah'ın gerçek olduğunu anlayacaklar.

26- Kötü kadınlar, kötü erkeklere, kötü erkekler ise kötü kadınlara; temiz kadınlar temiz erkeklere, temiz erkekler de temiz kadınlara yaraşır. İşte bu temiz olan, (iftiracıların) söylediklerinden çok uzaktırlar. Kendileri için bağışlanma ve güzel bir rızık vardır.

21-25- "Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zina isnad edenler". Burada gâfilat (habersiz) vasfı, medih (övme) sıfatlarındandır. Yani Peygamber (s.a.v)'in temiz zevceleri gibi kötülükten mutlak mânâda habersiz, öyle bir şey asla hatırından geçmez, imanlı hanımlara atanlar, şüphesiz Dünya ve ahirette lanetlendiler ve onlara çok büyük bir azap vardır.

"O gün dilleri, elleri ve ayakları yaptıklarına karşılık aleyhl e rinde şahitlik yapar." (Yâsîn, 36/65. âyetin tefsirine bkz.). O gün Allah, onlara gerçek cezalarını tastamam verecek ve onlar, Allah'ın bir gerçek olduğunu anlayıp bilecekler. Yani her hakikati ortaya koyan, ve varlığında hiç şüphe caiz olmayan, H a k Teâlâ'ır.

Burada tevbe edenler istisna edilmemiştir. Çünkü bunda Peygamber (s.a.v) in temiz zevcelerinin özel hakları sebebiyle bir özellik vardır. Bununla beraber mânâ, umumîdir. Bu sebepten umumî olan kazf âyetindeki istisnanın ahiretle ilgili yönden burada da geçerli olması düşünülür. Hassan b. Sabit münafık olmamakla beraber, tevbekâr olduğunda, bir şüphe yoktur. Nitekim kendisine had cezası uygulandıktan sonra söylediği şu beyitlerle aklandığını ortaya koymuştu:
"İffetlidir, ağırbaşlıdır, bir şüphe ile suçlanamaz.

Bir şeyden habersiz iffetli kadınların ırzları hakkında söz söylemekten çekinir.
O, insanların din ve mevkii itibariyle en hayırlısının hanımıdır,
İnsanların en hayırlısı da hidayet, keramet ve fazilet peygamberidir.
O, Lüey b. Gâlib kabilesinden bir hanım sultandır.

O kabilenin gayreti üstün ve o hanımın şerefi devamlıdır.
Terbiyelidir, Allah onun ahlâkını asîl ve tertemiz kılmıştır.
Kendisini de her türlü ayıp ve batıldan aklamıştır.
Eğer sana ulaştırılan sözü ben söylemiş isem,
Ellerim kamçımı kaldırmaz olsun, kurusun.

Nasıl olur da söyleyebilirim, yaşadığım sürece sevgim ve yardımım,
meclislerin güzelliği olan Resulullah'ın Âline aitt ir.
Onun insanlar üzerinde nice üstün ve faziletli rütbeleri vardır.
Yükseklere atılanlar bile o rütbelere ulaşmaktan aciz kalırlar."
Hz. Âişe (r.anha) de "Hassan'a cenneti ümid ederim. Resulullah'ın medhine ait şiirini işittiğim zaman, ona cenneti ümid ettim" demiştir.

26- Habiseler habisler içindir. Habisat, murdar kötü karılara, murdar sözlere, murdar fiillere ve genellikle kötü ve pis şeylere kelimenin asıl mânâsında kullanılmış olunabilir. Fakat Habîsîn, Cem-i müzekker olduğunda, yalnız erkekler hakkında kelimenin gerçek mânâsında kullanılmış olur. Bununla birlikte, habis, kötü kişiler mânâsına olarak erkekler ile beraber dişileri de içine alacak şekilde kullanılabilir. Bunların zıddı olan tayyibat ve tayyibînde de fark böyledir. Âyetteki karşılaştırmadan ilk bakışta gözüken dişi ile erkek karşılaştırmasıdır. Bununla beraber ikinci mânâ da uzak değildir, rivayet olunmuştur. Buna göre mânâ şu olur; murdar, yani eteği kirli, namusu temiz olmayan, hain karılar murdar erkeklerindir, murdarların dengidir. Bundan dolayı, murdar karının kocası da murdar olur, olmasa murdar karıyı tutmaz. Yahut murdar sözler, murdar fiiller, murdar kişilerindir. Bundan dolayı, kazıf, ifk, bühtan, sövmek ve edepsizce sövmek gibi laflar, zina gibi pis fiill er, murdar kişiden, murdarlardan çıkar ve ancak murdarlara ait olabilir. Ve bilâkis habisler de habiseler içindir. 

Murdar erkekler, murdar karılar içindir. "Zina eden erkek, zina eden veya müşrik olan bir kadından başkası ile evlenemez, zina e d en kadınla da ancak zina eden veya müşrik olan erkek evlenebilir." (Nur, 24/3) gibi... Veya murdar kişiler, murdar işler ve sözler içindir. Pislikler pislerin özelliği, pisler de pisliklerin özel yerleridir. Tayyibât da tayyibler için, hoş, pak ve temi z kadınlar, pak erkekler içindir, temiz olanlarındır, pak olmayanları bulaştıramaz. 

Veya ikinci mânâ ile iyi ve hoş kelimeler ve iyi ameller hoş ve temiz kimselerin şiarı, temizlerin işi, temizlerin halidir. Tayyibler de tayyibat içindir. Temiz, pak ad a mlar temiz, pak kadınlar içindir. Pak olmayanları, ne alırlar, ne tutarlar veya temiz pak insanlar da temiz pak sözler, temiz pak işler, temiz pak şeyler içindir. Onlara yaraşan, onlardan beklenen bunlardır. 

Netice olarak pak hoşluklar, pak ve hoş olanların özelliği; pak, hoş olanlar da pak, hoşlukların öz sahibi, öz mahalli ve yeridir. O yüksekler, o yüksek temizler, o tayyibîn ve tayyibâtın en seçilmişleri olan Muhammed Mustafa (s.a.v) nın ailesi onların söylediklerinden çok uzaktırlar. O pis kim s elerin, o ifk ve iftiracıların ağızlarına aldıkları dedikodudan çok uzak ve temizdirler. Onlar için bir bağış ve güzel bir rızık vardır. O temizler için hesap gününde bambaşka bir mağfiret, bağış ve ikramı nihayetsiz bir rızık vardır ki o, cennettir.

İslâm, anayasasında iffet, ırz ve namus hukukunun ilk esaslardan olduğu tesbit edildikten sonra, bu temizlikle en fazla ilgili olan meskenlerin korunması, beşerî münasebet ahlakı ve hukuku, kadınların tesettürü gibi detaylara geçiliyor....””

Buraya kadar zahmet edip okuduysanız ve utanmadan halen kendinizden 30-40,50-60 yaş küçük çocuklarla evleniyorsanız,unutmayınız ki,zayıf anınızda,sizlerin dedektifliğini yapacak bir "Allahınız" yoktur.Varsa da peygamber olmadığınız için "vahiy hatları" kapalı,"ulaşılamaz"  olduğundan faydası olmaz. 

"Daha sonra tekrar arayınız" veya  "Sesli mesaj bırakınız" hizmetleri de ne yazık ki Allah hattında yoktur.

Lütfen "pedofiliye" son veriniz ve eşiniz,oturduğunuzda geçmişinize ait ortak anıları bulabileceğiniz, sözünüzü anlayabileceğiniz,anlatabileceğiniz,"aaah o günler" diyebileceğiniz olgunlukta bir insan olsun.

Saygılar.

Keykubat