Sayfalar

24 Eylül 2008 Çarşamba

DEVLET,SİYASETÇİ ve TEBA

DEVLET,SİYASETÇİ VE TEBAA



Bu güne kadar iktidara hep verdim cefa;

Bize göre her ne kadar sürseler de sefa;

Verilen hizmete de nankör gelirse tebaa;

Siyaseti,devleti küstürür görmez asla vefa.............


İktidardaki siyasetçilere



Hakkı adaleti büyüklüğü severiz

Hastaneden atılana,evdekine yeteriz;

Düşkün,hasta,yaşlı,fakir ayırmadan;

Ev ev dolaşıp dertlerini dinleriz;



Eski siyasetçileri sizler de iyi bilirsiniz;

Derlerdi hep devlet deniz,yemeyen keriz;

Kıtlığı,yokluğu millete,bolluğu kendilerine;

Ayırdılar ya,onları bu yüzden terk ettiniz;




Aklınıza gelmeyen hizmetler yaptık;

Çeşitli yollar,hastaneler,okullar açtık;

Devlet kapılarında sürünmekten kurtarıp;

Sayısız işlerinizde kolaylıklar saçtık;



Devlet kurumlarını biz düzene soktuk;

Formaliteleri kaldırıp hizmete koyduk;

Tembellikten şişmiş olan bürokratları;

Ayağa kaldırıp bir bir hizmete koştuk.



Kışları boğulurdunuz kömür dumanından;

Gözleriniz,gırtlağınız yanardı acısından;

Doğal gazla tanıştırınca biz sizi;

O günleri unutuverdiniz,gitti aklınızdan.



İşinize gidemezdiniz ki trafik sıkışıklığından;

Yer altına metrolar koyduk,gafildiniz bundan;

Kayıp gidiveriyorsunuz püfür püfür vagonlarla;

Trafikte,kazada,kırmızı ışıklarda yorulmadan.



Biz yeniden yaptırdık size eski daracık yolları;

Serin metrobüs,otobüs dolu İstanbul sokakları;

Çoğunuzu kurtarıverdik,yakıt,zaman kaybından;

Teşekkür de duymak ister bu gariblerin kulakları;



Bilmelisiniz ki hizmetler kolay verilmiyor;

Kalın,şişkin tembellere iş yap denilmiyor;

Onları ayağa kaldırıncaya kadar;

Kalkıp yapsan da her yere inan yetişilmiyor.



Devlet kurumları dolmuş terörist eşkıya;

Hepsini koruyan aşireti,tarikatı var ya;

Hadi kaldır da iş buyuruver bak birine;

Memurlar Kanunu,İşçi hakları sayar ya.



Kadrolu elemanına iş gördüremezsin ki;

Yasa korumasındadır “kalk” diyemezsin ki;

Elinde defter,kulağında telefon iş kovalar;

Kapıdaki gariban halkı “gör” diyemezsin ki.



Gavur elinden çıkma nurculuğunuz olmasaydı;

Amerika,Avrupa sizi koltuğa koymasaydı;

Sizden ne güzel devlet adamları olurdu ya;

Dış-iç ilişkileriniz bu milleti korkutmasaydı.



Devlete ve Tebaaya



Sokakları sarmış pislik,hastaneyi hastalar,

Vatandaş hizmet ister,memur iş kovalar;

Halk çoktan sinmiş,umudunu kesmiştir de;

Düşünmeden hep suçladığı ise politikacılar.



İnsanoğlu tembeldir asla yapmak istemez iş;

Açım,tokum der kaytarır sen durma ver iş;

Aldığı maaşını hak etmeyi asla düşünmez ki;

Nerden bakarsan bak oraya rüşvetle girmiş.



İşçi memur dediğin memleket nüfusunun yarısı;

Evde ekmek,aş ister çocukları,anası,babası,karısı;

Çalışmayan işçi,memuru işten etse siyasetçi;

Grevdi,mitingdi sokaklara dökülür bütün camiası.



Olmayınca hizmet halka devlet kazanmaz para;

Devletin kazandığı ay başında yetmez memura;

Ordusu,(*) işçisi,işbirlikçisi,hortumcusu da eklenince ;

Siyasetçi borç para diye düşer umutsuzca yollara.



(*) Ordu giderleri devletlerin en büyük giderlerini oluşturur.Yanlış anlaşılmasın.



Bulur buluşturur yüksek faizle bir sürü borç;

Yalvartmıştır onu gurbette Maykıl ile Corc;

Kurumdu,hortumdu derken buhar olur onca para;

Yalvartır onu gene Corc,faizi için isterken borç.



Her yer tembel,sorumsuz ve müsriflerle doldu;

Her yer onursuz siyasetçi,hırsız zengin doldu;

Tembelliklerinden,başkaları sahiplendi vatanlarını;

İşte devletlerin hepsi böyle başkasına kul oldu;




Hep özelleştirme,küreselleşme deriz;

Memleketi ellere güzelce peşkeş çekeriz;

Yabancılara sahilleri,kurumları sattık

Yükümüzü tuttuk,olmazsa çeker gideriz.



Örnekteki gibi vatanına sahip çıkmazsa tebaa,

Devletin kazancı bir anda oluverir heba;

Artık devlet boynuna takmıştır boyunduruğu,

Bu kadar sorumsuz millete de olsun bu reva.



Devlet böyle olur işte başka devlete kul;

Hata kimdedir onu da aklınla kendin bul;

Artık dikiş tutmaz o devletin düzeni;

Böyle olur millet,erkeği bekar,kadını dul.



Bağlı devlette olmaz ki adil idare,asalet ve onur;

Erkeklerine iş verilmez,kadınlar hep parayı bulur.

Geçindiremeyince atıverirler kocalarını sokağa

Çocukları “baba” diye başka erkekler önünde durur.



Devletine,görevine sahip çıkmayanın hali budur;

Dikkatli olunmazsa bizim de sonumuz bu, dur;

Eller keyif sürerken kendi mekanımızda;

Bir kemik atmalarını beklemek inanın umut olur.


Keykubat

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.