Sayfalar

29 Nisan 2019 Pazartesi

SEKİZ YAŞINDAKİ NAAMA MARGOLESE YE YAHUDİLER FAHİŞE DİYEREK SALDIRDI

BİZDEKİ YOBAZLAR DA YAHUDİ Mİ?

Israil TelvAviv ıle Kudüs arasında bir yerleşim yeri olan BEYT Şemes'te ( Güneş Evi), Abd göçmeni Ortodoks Yahudi kızı 8 sekiz yaşındaki Naama, giydiği diz hizası öğrenci eteği yüzünden aşırı dinci Ultra Ortodoks Haredi Yahudi velilerde okul bahçesinde yüzüne tükürüldü, insanları baştan çıkartmakla, fahiselikle suçlandi, hakaretlerle korkutuldu. Olayı hafta sonu haberleri yapan bir tv kanalı duyurdu.

Bu dinse ben yokum. BU Yahudiler dünyanın en sapık insanlarıymış, inan çocuk daha sekiz yaşında ilk okul öğrencisi. Yobaz Yahudiler okul önünde bir direğe "Bu bölgeye kadınların üç çamaşırları ıle girmemeleri 8steniyor diye levha da asmışlar.Eee paylaştık yazdık, 2200 yıllık Talmud kitapları süt emen bebekle evlenmeyi emrediyorsa bu doğaldır. Acil bir Hitler lazım bu dünyaya.
Sormadan edemedim bizdeki yobazlara ne kadar benziyorlar, sarık, cübbe Tevrat’ın da kutsalı,ayetleri var, Kuranda sarıkla ilgili tek ayet yoktur.
Aşırı Kökten Dinci gerilimin Merkezinde 8 Yaşında Bir İsrailli Kız
29 Aralık 2011

"8" SEKİZ TAŞINDA KIZ ÇOCUĞUNU KADIN GÖRÜYORLAR. ASTIKLARI PANKARTTA
"KADINLARIMIZIN İÇ ÇAMAŞIRLARI İLE GELMELERİNİ İSTEMİYORUZ" YAZMIŞLAR.
RESMEN PEDOFİLİK SAPIKLIK.

Beith Şemesh İsrail ... İsrail’de Tel Aviv ile Kudüs arasında iki km2’lik bir bölgedeki küçük bir yerleşim yeri aşırı dinciliğe karşı mücadelenin savaş alanı, aşırı dincilik örtüsü altındadır.
Adı Naama Margolese, 8 yaşında, Ortodoks Yahudi cemaatine bağlı Amerikan göçmeni bir ailenin kızı. Bir İsrail televizyon programının anlattığı hikayede Naama’nın ilk öğretim okuluna doğru yürürken aşırı Ortodoks adamların ona tükürerek, mütevazi kıyafetinin onların aşırı özenli kıyafetlerine uyuşmaması yüzünden “fahişe” diyerek incitilmesini anlattı.
Ülke hakların çiğnendiği bir ülkedir. Naama’nın resmi başlıca bütün İsrail gazetelerinin sayfasında görüntülendi. Başbakan Benyamin Netenyahu “İsrail, demokratik, batılı, özgür bir ülkedir” dedi ve İsrail’in umuma açık alanları herkese açık ve güvenli olacağını ifade etti ve bu uyuşmazlıkların üzerine odaklanılacağı günler olacaktır dedi.
Tarikatların en serti olan Ultra Ortodoks erkekler ve oğlanlar, polis ve gazetecilerin üzerine taşlar ve yumurtalar savurarak “Naziler” diye güvenlik güçlerine, kadın gazetecilere Yiddiş İbranicesinde “Yahudi olmayan kadınlar için söylenilen” fahişe demek olan “Shikse(Şikse)” diyerek saldırdılar. Çeşitli Ortodoks ve laik Yahudiler Salı günü akşamı dinci şiddeti ve kökten dinciliği protesto etmek için gösteri yapmakta olan yerel göstericilere katılmak için Beyt Şemeş’e doğru yöneldiler.

Bu, bir çok İsrailli için okuluna doğru yürüyen küçük bir İsrailli kız için değildi. Ülkenin ruhuna ve geleceğine şekil vermek için büyük çabalar gösteren, kadınları toplumdan dışlayan, cinsiyet ayrımcılığını körükleyen, ılımlı yasaları sert şekilde yorumlayarak kamu alanlarında başkalarının haklarına çekinmeden tecavüzlere karşıydı.

Geçen haftalarda ve aylarda savaş alanı genişledi ve gözle görülür olacak kadar büyüdü. Ortodoks erkek askerler şarkı söyleyen kadınların olduğu törenlerden yürüyerek çıktılar, kadın sesine dini yasaklamalara karşı kararını verenlere katılarak;

Şehir içi ve şehirlerarası yolculuklarda kadınların oturması için arkada ayrılmış “koşer” denilen koltuklara oturmaya meydan okudular.
Beyt Şemeş’te olan en tehlikeli gelişme de, M.S. 70’te Kudüs’ün yıkılmasından on yıllar önce Romalıları kovmak için ortaya çıkmış harfeketin devamı olduklarını savunan, kendilerine Sicarii ya da Hançerliler denilen aşırı Ultra Ortodokslardan Kudüs’ten gelen birkaç yüz kişilik grubun gelmesi oldu.
Kadın dedikleri Naama çocuk budur.
Bunlar resmen sapık
.
Sicarii’ler ve onların meydan okumalarıyla Aşırı Dinciliğin İsrail’de yeni yeni sertleşmesi güçlü, cesur bir şekilde geriye itilmesi şeklinde açıklanabilir. İsrail’deki koalisyon hükümeti, toplumun %10’unu temsil eden Ultra Ortodoks partilere kabalığın ötesinde orantısız bir güç vermektedir.

Ultra Ortodoks toplum, toplumdan ayrı komşulukları, şükür edilecek aşırı nüfus artışlarıyla cesaretlenmektedirler. Onların önderlerinde ılımlılaşma eksikliği gözlenmektedir.
Her durumda aşırılıkçılar, ultra ortodoks, çağdaş ortodoks, ana akım, laik veya daha esnek bir muhalefetin oluşmasını provoke ettiler. Aslında, Ultra Ortodoks öncü bir grup Naama’nın halk hikayesini halka mal etmek için en azından bir güven vermek isteyebilirlerdi.
Silver Spring’den Beyt Şemeş’e yedi yıl önce taşınmış yerel bir gösterici olan çağdaş Ultra Ortodoks olarak kendisini tanımlayan Rabbi Doy Lipman (40), “şehrimizi ve evlerimizi korumak istiyoruz” dedi

Halk nazarında Ultra Ortodoks meydan okumaya karşı kesmek için bir grup destekçisi ile parlamento ile görüşmeler yaparak geçenlerdeki protestoları düzenlemek için bir basın danışmanı tuttular. Naam’anın hikayesinin nasıl olduğunu anlattı.
Tevrat’ta anlatılan Beyt Şemeş şehri harabeleri yakınlarında inşa edilen bu şehir 1950’lerde inşa edildi ve Kuzey Afrika, Rusya, Etiyopya ve İngilizce konuşulan ülkelerden göçmenler yerleştirildi. 1990’larda komşusu Ramat Beyt Şemeş A ve B’nin inşasının tamamlanmasıyla Ultra Ortodoks nüfus patlama yaptı. Oturanların dediklerine göre Ultra Ortodokslara kulaktan 20.000 ev planlandığı söylenmiş.
Ramat Beyt Şemeş B’de binaların duvarları üzerindeki işaretler nazikçe kadınları, kızları yukarıdan aşağıya kadar düşmeli, uzun yenli ve uzun etekli bluzlar giymeye teşvik ediyor. Haredi bölgesi olan Kirya’da İsh caddesindeki Sinegog’un dışında bir işaret kadınların yaya kaldırımından karşıya geçerek yürümelerini binalara bulaşmamalarını istemektedir.
Naama’nın okulu,Orot Eylül’de yaygın İngilizce konuşanların ve en sert Ultra Ortodoksların oturduklarının gözlendiği bu bölgede açıldı. O da okula gidebilmek için önceden tembihlendiği gibi uzun kollu uzun eteğini giymiş, okula gidebilmek, basit bir eldiven alabilmek için kendisini hızla koşar halde buldu.

Ayaklanma, Naama’ya eziyet edenlerin geldiği Hazon İsh caddesinde pazartesi günü çıktı gazeteciler ve polis de katıldı. Yüzlerce siyahlar giymiş adamlar ve oğlanlar ellerinde umumi yıkanma yerlerinde bulunan kadın ve erkek sembollerinden ibaret işaretlerle sinegoglardan ve yakınlarındaki seminerlerden adeta dışarı döküldüler ve kadınların dışarıda bırakılmasını istediler. Başına aldığı bir taş darbesiyle bir polis yaralandı, toz duman içinde dağılamadan birkaç tutuklama gerçekleşti.
Ultra Ortodoks tahrikçilerden bir kaçı, dini inançlarından dolayı Ultra Ortodoks sakinleri yok etmek için kin tohumları ekiyorlar diyerek suçladılar.
Bu manada, bazıları Beyt Şemeş’in hoş görü şehri olduğundan bahsettiler ve en azından dini zeminde cinsiyet ayrımcılığını kibarca savundular.

Beyt Şemeş’e 1970’lerde New York’tan İsrail’e gelmiş olan, kendisini açık fikirli bir Haredi olarak taanımlayan 57 yaşındaki Cindy Feder, “batı toplumlarında kadınlara pek zayıf davranılıyor galiba” dedikten sonra bazı ilan levhalarındaki şeylerin kendisini hasta ettiğini ekledi.

Daha sade olan Beyt Şemeş B’de oturan, toplu taşımada cinsiyet ayrımcılığını savunan dört çocuğun annesi olan 32 yaşındaki muhafazakar bir kadın, sıkışık otobüslerde kadınların domates püresi gibi sıkıştırılmamaları için kadının onurunun korunması gerektiğini savundu.

Fakat kadın kendisini onaylamayan komşularının provoke etmelerini önlemek için sadece ilk adı olan Rivka’yı verdi ve cinsiyet ayrımcılığı ile ilgili bir anısını anlattı; Bir gece halka açık banklarda otururken yakınlardaki aşırı dinciler geldiler ve artık kadınların çocuklarıyla burada caddede oturamayacaklarını söyleyerek bankları kaldırdılar dedi.
Aron Heller
Political LiveJournal

Türkçeye Çeviren
Alaeddin Yavuz

Israeli Girl, 8, at Center of Tension Over Religious Extremism
12:19 pm - 12/29/2011
Israeli Girl, 8, at Center of Tension Over Religious Extremism

BEIT SHEMESH, Israel — The latest battleground in Israel’s struggle over religious extremism covers little more than a square mile of this Jewish city situated between Jerusalem and Tel Aviv, and it has the unexpected public face of a blond, bespectacled second-grade girl.
She is Naama Margolese, 8, the daughter of American immigrants who are observant modern Orthodox Jews. An Israeli weekend television program told the story of how Naama had become terrified of walking to her elementary school here after ultra-Orthodox men spit on her, insulted her and called her a prostitute because her modest dress did not adhere exactly to their more rigorous dress code.

The country was outraged. Naama’s picture has appeared on the front pages of all the major Israeli newspapers. While Prime Minister Benjamin Netanyahu insisted Sunday that “Israel is a democratic, Western, liberal state” and pledged that “the public sphere in Israel will be open and safe for all,” there have been days of confrontation at focal points of friction here.

Ultra-Orthodox men and boys from the most stringent sects have hurled rocks and eggs at the police and journalists, shouting “Nazis” at the security forces and assailing female reporters with epithets like “shikse,” a derogatory Yiddish term for a non-Jewish woman or girl, and “whore.” Jews of varying degrees of orthodoxy and secularity headed to Beit Shemesh on Tuesday evening to join local residents in a protest numbering in the thousands against religious violence and fanaticism.

For many Israelis, this is not a fight over one little girl’s walk to school. It is a struggle that could shape the future character and soul of the country, against ultra-Orthodox zealots who have been increasingly encroaching on the public sphere with their strict interpretation of modesty rules, enforcing gender segregation and the exclusion of women.
The battle has broadened and grown increasingly visible in recent weeks and months. Orthodox male soldiers walked out of a ceremony where female soldiers were singing, adhering to what they consider to be a religious prohibition against hearing a woman’s voice; women have been challenging the seating arrangements on strictly “kosher” buses serving ultra-Orthodox neighborhoods and some inter-city routes, where female passengers are expected to sit at the back.

The virulent coercion in Beit Shemesh has been attributed mainly to a group of several hundred ultra-Orthodox extremists who came here from Jerusalem, known as the Sicarii, or daggermen, after a violent and stealthy faction of Jews who tried to expel the Romans in the decades before the destruction of Jerusalem in A.D. 70.

Religious extremism is hardly new to Israel, but the Sicarii and their bullying ilk push with a bold vigor that has yet to be fully explained. Certainly, Israel’s coalition politics have allowed the ultra-Orthodox parties to wield disproportionate power beyond the roughly 10 percent of the population they currently represent.

The ultra-Orthodox community’s rapidly increasing numbers — thanks to extraordinarily high birthrates — may also have emboldened the hard core, as may have their insular neighborhoods. And their leadership appears to lack moderating brakes.

In any case, the extremists have provoked an outpouring of opposition from all those who are more flexible, be they ultra-Orthodox, modern Orthodox, mainstream or secular. In fact, it was an ultra-Orthodox-led group that claimed at least part of the credit for making Naama’s story public.

“We are working to save our city and to save our homes,” said Dov Lipman, 40, a local activist, rabbi and self-defined modern ultra-Orthodox, who moved to Beit Shemesh from Silver Spring, Md., seven years ago. Seizing on the public mood of rejecting ultra-Orthodox bullying, Mr. Lipman and a group of supporters have been lobbying the Israeli Parliament, organizing protests and recently hired a media consultant. He said that is how Naama’s story came out.

Built near the ruins of an ancient city of that name mentioned in the Bible, Beit Shemesh was established in 1950, first drawing mostly poor immigrants from North Africa, then immigrants from Russia, Ethiopia and English-speaking countries. With the construction of the new neighborhoods of Ramat Beit Shemesh A and B in the 1990s, the ultra-Orthodox population boomed. Residents say 20,000 more planned housing units are earmarked for the ultra-Orthodox.

In Ramat Beit Shemesh B, signs on the walls of buildings call for modesty, exhorting women and girls to dress in buttoned-up, long-sleeved blouses and long skirts. Outside a synagogue on Hazon Ish Street in the Kirya ha-Haredit quarter, a sign requested that females should cross to the opposite sidewalk and certainly not tarry outside the building.

Naama’s school, Orot, opened in September in an area with a large community of English-speaking observant Jews that borders on the strictest ultra-orthodox neighborhoods. She quickly found she had to run a miserable gantlet to get to school, even dressed in long sleeves and long skirts.

Riots broke out on Monday when the police accompanied media crews into Hazon Ish Street, the area where Naama’s tormentors are believed to have come from. Hundreds of black-garbed men and boys poured out of the synagogue and an adjacent seminary holding handwritten signs calling for the exclusion of women, illustrated with the male and female symbols used for public washrooms. One policeman was injured after being hit in the head with a rock and several arrests were made before the crowds dispersed at dusk.

Many of the ultra-Orthodox agitators blamed the news media for the unrest, saying they had come into the ultra-Orthodox neighborhoods to sow hatred and to persecute the residents for their religious beliefs.

Meanwhile, some residents insisted that Beit Shemesh was a tolerant city, but defended at least some gender separation and modesty on religious grounds.

“I think women are very poorly treated in Western society,” said Cindy Feder, 57, a resident of Ramat Beit Shemesh A, who came to Israel from New York in 1970, and who defines herself as an “open haredi,” the Hebrew term for ultra-Orthodox. She said that the objectification of women on some billboards made her feel sick.

In the more austere Ramat Beit Shemesh B, a 32-year-old mother of four defended the gender separation on public transportation, saying that it was necessary to preserve women’s honor on crowded buses that squeezed people like “tomato puree.”

But the woman, who gave only her first name, Rivka, for fear of provoking the disapproval of her neighbors, also told a story that revealed the costs of separation: one night, the extremists came and removed all the public benches from the neighborhood, so that the women could no longer sit outside with their children in the street.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.