ABDULLAH GÜL ERMENİSTAN’A GİTMEMELİ

A.GÜL ERMENİSTAN’A GİTMEMELİ

2010 yılı Dünya Kupası Maçları kapsamında,ABD-AB tezgahı ile tesadüfmüş gibi gösterilip Türkiye-Ermenistan takımlarını eşleştirmişler.

Tıpkı, dünyada kardeşliğin ve barışın sembolü olan 08.Ağustos 2008 Pekin olimpiyatlarının açılış töreni sırasında Gürcistan’a Güney Osetya’yı vurdurma işini ayarladıkları gibi.

06.9.2008 günü de Erivan’da bu maç oynanacak.Ermenistan Cumhurbaşkanı Serj Sargisyan’a da “Hadi gel maçı birlikte seyredelim” davetini de maçı ayarlayanlar yaptırıvermişler.

AKP hükümeti kurduktan sonra Ermeni soykırımını tanıyan ülke sayısı 15-20 lerden 60’lara çıktı..

ABD-AB ikilisi durmadan “soykırımı tanıyın” çağrısı ve baskısı ile üstümüzdeler.Diğer yandan Irak’ta yeni Kürdistan oluşumu,terör örgütü temsilcilerinin milletvekili yapılması, Kıbrıs’ın Rum kesimi ile birleştirilmesi çabaları da hızla sürüyor.

Ülkemizi bölenler müttefiklerimiz ABD-AB.

Putin “Sizi bölmek isteyenlerle nasıl dost olabiliyorsunuz” diye uyarıyor.

Ama kim duyar?

1993 yılında Samson ÖZARARAT’ın arabuluculuğu ile biraz da ABD emri ile rahmetli Alpaslan Türkeş arasında bir münasebet denendi ise de bu olay gerçekleşemeden önce Türkeş sonra Petrosyan gizemli bir şekilde tarihteki yerlerini alıverdiler.Yani vefat ettiler veya bir şekilde ettirildiler.

Yani,Ermenistan kendi başına karar veremiyor.Henüz reşit değil.Sürgündeki Ermeniler Topluluğu anlamına gelen anlamına gelen “Ermeni Diasporası” ve onu yönlendiren Batı devletleri bu işin karar mercileridir.

Türkiye de 1947’lerden bu yana zaten ABD ve AB himayesinde,özgür bir ülke olmaktan çıkmış haldedir.

AKP hükümeti ile son olarak da Sayın C.Başkanımız Abdullah GÜL’ün İngiliz Kraliçesine bağlılık sembolü olan “Kutsal Haç “ nişanını takarak bu olaya son noktayı koymuştur.

Türkiye de artık resmen “himaye altında” olduğunu bu olayla tescillemiştir.

Atatürk’ün kurduğu,saygın,bağımsızlığın sembolü Türkiye artık çok gerilerdedir.

Rusya’nın Gürcistan’a tepkisinin ardından “Dünya tek bir merkezden yönetilemez,büyük devletler var” açıklaması ile “erkeksi” çıkış yapan sayın Cumhurbaşkanımız,iki gün sonra NATO savaş gemilerinin Karadeniz’e geçmesi ile,onun bu “erkeksi” çıkışının aslında “ efemine” bir çıkış olduğunu da cümle alem görmüştür.

Rusya inceden ayarla başlattığı çıkışlarını son günlerde ithalat kotaları ile her türlü tepkiye dönüştürmektedir.

Saakaşvili özentili Kürşat Efendi de ABD-AB koalisyonunun bile cesaret edip yapamadıkları hesapsız çıkışları ile gıcıklık yaratmaktadır.Vereceksin eline bir G3 piyade tüfeği, 24 saat Şırnak dağlarında gece nöbet tutturacaksın,8 saat taciz atışı altında bırakacaksın,sağında solunda bir iki roket patlatacaksın bakalım o zaman aynı kararı verebilecek mi?

Ayrıca bu akşam üstü haber ajanslarına yansıyan bilgilere göre de Sayın A. GÜL, dünyanın baş belası G.W.BUSH ile telefon görüşmesi yapmış ve maç ile ilgili son taktikleri almıştır. Aslında Abdullah GÜL’ün “gitmeme” gibi bir lüksü yoktur.Yani karar yukarıdan verilmiştir.

Çünkü emir büyük yerdendir.

Bu yüzden AKP’de tedbirini almıştır.Tüm AKP milletvekilleri maça gitmeme kararı almışlardır.Her şeye rağmen kutlamak lazım (!).Belediye seçimlerinde “Cumhurbaşkanının tercihi partimizi bağlamaz” diyebileceklerdir.

Basında da bir tartışma başlattılar.

Giderse,muhalefet onları yiyecektir,halk bunun hesabını soracaktır.Mart ayında yerel seçimler var.Dağlık Karabağ,Hocalı katliamları var.Azerbaycan küser mi küser.Hatta düşman bile olur.

Gitmese,”uzatılan eli geri çevirmiş” olacakmışız.(!)

Ne büyük kayıp(!)

Peki,onlar,Sayın Başbakanımız R.T.Erdoğan’ın elini tuttular mı?

Hani “soykırımı tarihçiler kararlaştırsın” şeklinde bir el uzatmıştı.

O el havada kaldı.

Van Gölündeki Akdamar/Ah Tamara adasındaki tarihi Akdamar Ermeni kilisesini “cemaati olmamasına rağmen” onartmıştı.

”Pis Türk kanı ile kirlenen Anadolu, temiz Ermeni kanı ile yıkanmadıkça temizlenmeyecektir” diyen Hirant Dink’in ölümü üzerine “Hepimiz Ermeniyiz” mitingleri düzenletmişti,vizesiz,izinsiz 60.000 Ermeni’ye iş vermişti.Hala binlercesi ülkemizde bunca işsiz olmasına rağmen memleketimizde çalışmaya devam etmektedir.

Tüm bunlara ve daha nicelerine Ermeniler ne yanıt vermiştir?

Hiç!

Doğu Anadoluyu hala “işgal altındaki ülke toprakları” olarak göstermektedir.Parası üstünde Ağrı dağı vardır.

Bu ülke Abdullah Gül ile R. Tayyip Erdoğan’ın malı değildir.Herkes bu ülkenin hizmekârıdır, gelirler,hizmet ederler ve giderler.Yenileri de gelir ve gelecektir.

Kimsenin bu ülkeyi bir yerlere teslim etme,bir takım ülkelerin kuklası etme,sonu belirsiz maceralara itme hakkı yoktur.

Abdul=Köle-(El E) llah=Allah=Abdullah: Allah'ın kölesi.

Ben Allah ile bağını göremedim.Dünyalıkları seviyorlar.

Abdullah Gül,kendisini Cumhurbaşkanlığı mevkisine getiren bu ülkeye eğer bir parça saygısı varsa gitmemelidir.

İşte Kraliçe'nin" Kutsal Haç Nişanı" Sultan Abdülmecid bile 150 yıl önce Kraliçe Victorıa'nın bu teklifini geri çevirmişti.Ama meraklısı varmış.

Aksi takdirde,Türk Halkının Cumhurbaşkanı olarak değil,İngiltere Kraliçesinin “Kutsal Haç nişanı” sahibi,İngiliz hizmetkarı olarak oraya gitmiş olacaktır.(Bu nişanı takmamalıydı.)

O zaman;

Abdulbush mu,Abdulelizabeth'mi diyeceğiz?

"Abdul Türkiye" olarak görebilecek miyiz?

Şu satırları yazarken,ülkemin bu halde olduğunu yazmaktan gerçekten utanıyorum.

Ama her şeye rağmen umutluyum.

Rus işgali başlayınca kravatını yiyen
Gürcistan başkanı Saakaşvili

Umarım,ülkemizdeki siyasiler kravat yiyecek diye masum binlerce asker ve sivil ölmez,vatan bölünmez.Böyle kararlardan uzak kalırlar.

Keykubat

EKTİR;


Gazeteci Yavuz Selim'in "Milli Görüş Hareketindeki Ayrışmaların Perde
Arkası: Yol Ayırımı" kitabında bu farklılaşmanın nasıl başladığı
örnekleriyle incelenir: 

SP Genel Başkanı Recai Kutan anlatıyor: 

"- Sonradan Amerikalı makamların, 'Acaba hangi isim bizimle en iyi
uzlaşma halinde olabilir'diye özellikle seçim yaptıklarını ve Abdullah
Gül'e özel bir ilgi gösterdiklerini hissettik." 

Şevket Kazan anlatıyor:
"-Abdullah Gül, hiçbir zaman Refah Partisi için çalışmadı. Hep
kendisi için çalıştı. Erbakan Hoca, Abdullah Gül'e Politik Araştırma
Merkezi diye bir merkez kurdurmuştu. Dış ilişkilerden sorumluydu ya,
Refah Partisi'ni Avrupa'ya, elçiliklere tanıtacağı yerde, sadece
kendisini tanıttı. Danışmanı olan Murat Mercan, ki aynı zamanda Melih
Gökçek'in danışmanıydı, Amerika'ya boyuna fakslar gönderiyormuş.
Oradan da boyuna fakslar geliyormuş. 

Sekreteri de bir hanım kız. Bu
hanım kızın annesi de benim hanımın arkadaşı. Annesine anlatmış,
'Böyle böyle, bunlar devamlı Amerika ile fakslaşıyorlar, hep Abdullah
Gül'ün propagandasını yapıyorlar'demiş. Hanım da bana söyledi. Ben de
'Belki yanlış tespit etmiştir. Öyle bir şey varsa, bir gün o
fakslardan bir tanesinin fotokopisini alsın, sana getirsin, ben de
göreyim'dedim. 

Kızı yakalıyorlar ve işine son veriyorlar.
Refahyol Hükümeti'nde, Türk Cumhuriyetleri'nden Sorumlu Devlet
Bakanlığını biz almıştık. Gül, Türk Cumhuriyetlerine bir tek seyahat
yapmıştır, o kadar. Adamın aklı, fikri Amerika'daydı. Bir de Amerikan
Elçiliği'nde ne vardı, bilmiyorum, oradan hiç çıkmazdı!"