The Bible and Violence
Facebook Taraflı Davranıyor Haksız Cezalar Veriyor
Başta Sayın ABD başkanı Donald Trump ve hükümetinin bakanları, medyası olmak üzere Italya, Hollanda, Almanya gibi ülkeler Islam düşmanlığı yapıyorlar.
Müslümanları pedofil, kulampara, homoseksüel olmakla suçluyorlar.
Facebook dahil tum sosyal medyada böyle suçlamalar durmadan dönüyor.
İslam peygamberi Muhammed Ayşe ile 6 yaşında nikah kıymış, 9 yaşında gerdeğe girmiş diye pedofil ilan ediliyor.
Ama, Muhammed'in Sabilerde, Yahudilerde, Zerdüştlerde köleyse "1" günlük özgürse "3" yaşında erkek veya kız bebekle cinsel ilişkili saatlik, günlük, haftalık ve fazla süreli evlilikler yaptıklarından bu geleneği kaldırmak için o evliliği yaptığını yazmıyor, söylemiyorlar.
İslam çağında olduğu gibi bu günde sürmekte olan süt emen bebeklerle cinsel ilişkili aile içi ensest evlilikler yapan Yahudileri yazdığım yazılarımı, Facebook ÇOCUK İSTİSMARI deyip kaldırıyor ve bana sayısız cezalar uyguluyor.
Günümüz Abd başkanı ve öncekilerin hepsi hakkında sayısız bebek, çocuk tecavüz davaları var. Epstein Adası rezaleti hâlâ sürüyor.
Hani siz dürüst, ahlaklı, çağdaş toplumdunuz?
Bunlar ne oluyor?
Pedofili ve çocuk istismarının kaynağının Talmud, Tevrat, İncil ve önceki din kitapları olduğunu belgelediğim yazılarım niye kaldırılıyor ve bana ceza veriliyor?
Bu sapkınlıkları kitap yapmak isteyen yayınevlerine niye baskılar yapılıyor?
Sapıklığınızı herkesin öğrenmesinden mi korkuyorsunuz?
Sapık değilseniz niye yayınları kaldırıyorsunuz?
O zaman siz sapık pedofil, aile içi ensest yaşamı kendinize hak görüyorsunuz.
Sizden olmayan toplumları kendi sapıklık geleneklerinizle mahkûm edip cezalar veriyorsunuz.
Siz gerçekten alçaksınız.
Bunu sizin kutsal kitaplarınız yazıyor, okuyunuz.
TEVRAT, PEYGAMBERLER TARİHİ VE İNCİLLERDE ŞİDDET, SOYKIRIM, YAĞMA, TECAVÜZ, BEBEK, HAYVAN KATLİAMLARI EMREDEN AYETLER.
Kuran'da bu ayetler olsaydı Haçlılar ne yapardı kim bilir.
Bence yasaklanması gereken Tevrat ve İncillerdir.
Kuran'da böyle vahşet yok.
Ateist olmuş, dinci, gerici rejimle 45 yıldır mücedele eden bir MÜSLÜMAN olarak söylüyorum.
Islâm'ı yasaklanmaya karar veren Avrupa ve Amerika Hıristiyanları kendi kitaplarını bir okusunlar.
Çünkü Kuran'da ne kadar ilkel gelenek varsa 10 kat fazlası İncil'de ve Talmud'da vardır.
Buyurun Tevrat, İncil ayetlerine;
Barış reddedilirse, kuşatma altına alınmalı ve tüm erkekler kılıçtan geçirilmelidir; "kadınlar, çocuklar, hayvanlar ve şehirdeki diğer her şey - tüm ganimet" - ganimet olarak alınabilir ve saklanabilir. Belirtilen miras içindeki herhangi bir şehir tamamen yok edilecektir: "...nefes alan hiçbir şeyi canlı bırakmayacaksınız. Fakat onları tamamen yok edeceksiniz ( ha-harem taharimem ), Hititleri, Amorluları, Kenanlıları, Perizzileri, Hivlileri ve Yebusluları, Tanrınız RAB'bin size emrettiği gibi..." sadece meyve ağaçları hariç tutulmuştur. [ 51 ] : 310–311 [ 2 ] : 44
Samuel Saul'a "Şimdi git ve Amalek'i vur, ve onların sahip olduğu her şeyi tamamen yok et, ve onları esirgeme; ve hem erkek hem kadın, hem bebek hem de emzikte, hem öküz hem koyun, hem de deve hem de eşeği öldür" diye emreder (1 Samuel 15:3).
Ammon'la bir çatışma zamanında , Yeftah evden ilk çıkanı kurban edeceğine dair Tanrı'ya yemin eder ve sonunda kendi kızını kurban eder (Hakimler 11). [ 74 ]
ismi bilinmeyen bir Levili'nin cariyesi tecavüze uğrar ve kısa bir süre sonra ölür. Levili onu parçalar ve vücudunun parçalarını İsrail'e dağıtır, böylece insanlara ne olduğunu bildirir (Hakimler 19:29). [ 75 ] Bu durum, Benyaminliler ile İsrailliler arasında binlerce insanın ölümüne yol açan bir iç savaşı tetikler...
Yeşu,
Eriha şehrini fetheder . Şehir yakılır ve Rahab'ın ailesi dışında, öküz, koyun ve eşek olmak üzere herkes öldürülür (Yeşu 6).
[ 67 ] : 100, 101
Tesniye 25, yargıçların yasal anlaşmazlıklarda insanları kırbaçlayarak cezalandırmalarına izin verir, ancak vuruş sayısını kırkla sınırlar.
Tesniye 7:16 "Tanrınız RAB'bin size teslim ettiği bütün halkları yok etmelisiniz (tüketmelisiniz)..." derken akal ( אָכַלְ ) ("tüketmek") kelimesini kullanır.
nişanlı bir bakireyle cinsel ilişkiye giren bir erkek için ve tecavüze uğradığında yardım için bağırmayan bakire için ölüm cezasını emreder.
[ 51 ] : 312–344
Açıklama; Bu alıntı yazı yalnızca İslam'ın ŞİDDET DİNİ, Müslümanların Şiddet yanlısı SAPİKLAR olduklarını iddia,eden İslamofobi yanlılarına, İslamda hoş olmayan ne varsa fazlasıyla Tevrat ve Incil'de olduğunu göstermek için kkopyal-yapıştır seklinde ticari amacı olmaysn bloguma tarafımdan konuldu.
Türkçe okumak icin google çevir'i kullanın.
Tevrat'ın Elohim, Yahweh, BENBEN adlı Yahudi Allah'ını Yahudiler böyle resimlemiş
The
Hebrew Bible and the
New Testament both contain
narratives,
poems, and instructions which describe, encourage, command, condemn, reward, punish and regulate
violent actions by
God,
[1] individuals, groups, governments, and nation-states. Among the violent acts referred to are
war,
human sacrifice,
animal sacrifice,
murder,
rape,
genocide, and criminal
punishment.
[2]: Introduction Violence is defined around four main areas: that which damages the environment, dishonest or oppressive speech, and issues of justice and purity. War is a special category of violence that is addressed in four different ways including pacifism, non-resistance, just war and crusade.
İncil ve şiddet
Madde KonuşmakDilPDF'yi indirKol saatiDüzenlemekİbranice
İncil ve
Yeni Ahit , Tanrı ,
[ 1 ] bireyler, gruplar, hükümetler ve ulus devletler tarafından gerçekleştirilen
şiddet eylemlerini tanımlayan, teşvik eden, emreden, kınayan, ödüllendiren, cezalandıran ve düzenleyen
anlatılar ,
şiirler ve talimatlar içerir . Bahsedilen şiddet eylemleri arasında
savaş ,
insan kurban etme ,
hayvan kurban etme ,
cinayet ,
tecavüz ,
soykırım ve cezai
yaptırım yer alır .
[ 2 ] : Giriş Şiddet dört ana alan etrafında tanımlanır: çevreye zarar veren, dürüst olmayan veya baskıcı konuşma ve adalet ve saflık sorunları. Savaş, pasifizm, direniş göstermeme, adil savaş ve haçlı seferi dahil olmak üzere dört farklı şekilde ele alınan özel bir şiddet kategorisidir.
İncil anlatısının, metinleri hem şiddet eylemlerini meşrulaştırmak hem de onlara karşı çıkmak için kullanan
İbrahimî dinler ve
Batı kültürü içinde bir yorumlama geçmişi vardır. [ 3 ] Şiddete ilişkin İncil metinlerini teolojik ve sosyolojik olarak yorumlayan çok çeşitli görüşler vardır. Kötülük sorunu, kadınlara yönelik şiddet, yaratılış öyküsünde şiddetin yokluğu, Şalom'un (barış) varlığı, Cehennemin doğası ve ikame teolojisinin ortaya çıkışı, bu farklı görüşlerin tüm yönleridir.
"
The Deluge" by
Gustave DoréSavaş ve herem
düzenlemekDaha fazla bilgi:
İbranice İncil'de savaşSavaş, İncil şiddetinin özel bir kategorisini temsil eder ve İncil'in doğrudan ve dolaylı olarak dört şekilde ele aldığı bir konudur:
pasifizmi destekleyen ayetler ve direnişsizliği destekleyen ayetler vardır ; 4. yüzyıl ilahiyatçısı
Augustinus, adil savaşın temelini İncil'de bulmuştur ve bazen
haçlı seferi olarak adlandırılan
önleyici savaş da İncil metinleri kullanılarak desteklenmiştir.
[ 7 ] : 13–37 Tarihçi Susan Niditch, antik Yakın Doğu kültüründeki savaş ideolojilerinin yelpazesinin, İbranice İncil'deki savaşa yönelik tutumları anlayarak görülebileceğini söylüyor.
[ 8 ] İbranice İncil'de savaş, Amalekliler, Kenanlılar, Moavlılar ve Çıkış, Tesniye, Yeşu ve Krallar kitaplarındaki kayıtları içerir.
[ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ]Tanrı, İsraillilere
vaat edilen toprakları fethetmelerini emrederek şehir şehir "yasak altına" koydu.
[ 13 ] : 319–320 İbranice fiil ḥāram (חֲרֵ֤ם) tam bir yok oluş anlamına gelir (
Yeni Gözden Geçirilmiş Standart Versiyon "tamamen yok etmek"tir; Tesniye 7:2). Fiilden türetilen isim (
ḥērem [ 6 ] ) bazen "yasak" olarak çevrilir ve özel olarak yıkım için ayrılmış olabilecek kişilerin veya nesnelerin Tanrı'ya ayrılmasını, dışlanmasını ve adanmasını belirtir (Tesniye 7:26; Levililer 27:28-29).
[ 14 ] : 319
[ 15 ] Tarihçi Susan Niditch, "hrm kökü, terimin savaş ve savaş dışı birçok İncil kullanımını ... kurban başlığı altında birbirine bağlar ."
[ 16 ] diyor.ḥ-rm kökü için fiil ve ismin kullanımlarının yarısından fazlası savaşta ulusların yıkımıyla ilgilidir.
[ 17 ] CL Crouch, İsrail ve Yahuda krallıklarını Asur'a benzeterek, kozmoloji ve ideolojideki benzerliklerinin onlara savaş konusunda benzer etik bakış açıları kazandırdığını söyler.
[ 18 ] Hem Crouch hem de Cornell'de Yakın Doğu çalışmaları profesörü olan Lauren Monroe, bunun ḥerem tipi toplam savaşın kesinlikle bir İsrailli uygulaması olmadığı, ancak Bronz ve Demir Çağları'nda birçok Yakın Doğu halkının savaşa karşı yaygın bir yaklaşımı olduğu anlamına geldiği konusunda hemfikirdir.
[ 19 ] : 335 Örneğin, 9. yüzyıla ait
Meşa Dikilitaşı , Moab Kralı Meşa'nın tanrısı Kemoş adına savaştığını ve düşmanlarını ḥerem'e tabi tuttuğunu söyler .
[ 18 ] : giriş, 182, 248
[ 6 ] : 10, 19
İbranice bilgini Baruch A. Levine, Tesniye 7:1-11'in İbrani ideolojisinin, yasağın eklenmesiyle (bkz. Çıkış 20:19,20) Çıkış 33:5-16'nın yazılmasından bu yana evrimleştiğini gösterdiğini belirtiyor. Levine, bunun, İncil dışı kanıtlar da dahil olmak üzere, ḥērem'in İbrani düşüncesine daha sonra eklendiğine dair birkaç göstergeden biri olduğu sonucuna varıyor.
[ 20 ] Levine, bunun, İsrail'in Tesniye'ye kadar, ḥērem'in yabancı uygulamasının çevredeki Yakın Doğu ülkelerindeki kaynağından ithal edilmesiyle ilgili olarak ideolojik ayarlamalar yaptığını gösterdiğini söylüyor."
[ 20 ] : 396 Herem'in erken kullanımı,
İsraillilerin bu "adanan şeylere" dokunmalarına, sahip olmalarına veya onları kurtarmalarına izin verilmediğini gösterir.
[ 21 ] Ancak, terimin daha sonraki kullanımı, Sayılar 18:14-17 ve Tesniye 7'deki kullanımı gibi, eşyaların ve ilk doğan çocukların Rahipler tarafından kurtarılabilmeleri için ḥērem olarak ayrılması gerektiğini gösterir .
[ 16 ] : 30
Yaratılış Kitabı
düzenlemek
Nuh'un Gemisi ve Tufan.
Eski Ahit profesörü Jerome FD Creach, Yaratılış 1 ve 2'nin "İncil'in geri kalanında şiddeti anlamak için sahneyi hazırlayan" iki iddia sunduğunu yazıyor: birincisi, İbranilerin Tanrısının şiddet veya mücadele olmadan yarattığı beyanıdır ki bu, diğer Yakın Doğu yaratılış hikayelerine aykırıdır; ikincisi, bu açılış bölümleri insanları yeryüzünde bakıcılar olarak ilahi temsilciler olarak atar ve " tüm yaratılışın refahını veya şalomunu kurmak ve sürdürmek" için görevlendirir.
[ 22 ] : 17, 29 Creach, bu ayetlerde şiddetin bu tasarımı bozan bir müdahale olarak görüldüğünü söylüyor.
[ 22 ] : 30–31
Adem ve Havva Tanrı'ya itaatsizlik ettiğinde , Tanrı onları
Aden Bahçesi'nden kovdu ve onları (
Yaratılış 3) takip edecek lanetleri sıraladı . Yaratılış 4:1–18'de, günah anlamına gelen İbranice kelime ( hattā't ), ilk doğan adam olan
Kabil'in kardeşi Habil'i öldürmesi ve kaydedilen ilk şiddet eylemini gerçekleştirmesiyle ilk kez ortaya çıkar .
[ 22 ] : 32 Tanrı, Kabil'i bunun için lanetler ve ayrıca ona tehlikeden korunma sağlar.
[ 22 ] : 41
Yaratılış tufan anlatısında ( Yaratılış 6-9), Tanrı "insanın kötülüğünün büyük" olduğunu görür ve üzülür (Yaratılış 6:6).
[ 22 ] : 34 Hamas , (חָמָֽס) 'şiddet, haksızlık' anlamına gelir ve
İbranice İncil'in şiddet için birincil terimidir. İlk olarak Yaratılış 6:11'de kullanılmıştır : "Tanrı'nın gözünde yeryüzü bozulmuştu ve yeryüzü şiddetle dolmuştu ."
[ 14 ] : 256
[ 2 ] : 5 İbranice İncil'de altmış kez geçer, hemen hemen her zaman fiziksel şiddeti tanımlamak için kullanılır (
Yaratılış 49:5 ;
Hakimler 9:24 ) ve ilahi değil, insani şiddeti tanımlamak için kullanılır.
[ 6 ] : 2
[ 23 ] Her şeyi yok etmeye karar verir ve yaratılışı
Nuh ve onunla birlikte Gemi'deki insanlar ve hayvanlarla yeniden başlatır .
[ 22 ] : 34–35 Tufandan sonra Tanrı bir daha asla tüm yaşamı bir tufanla yok etmeyeceğine söz verir.
[ 22 ] : 34–41
[ 24 ] [ 25 ]Yaratılış 18-19'da Tanrı, "günahları çok ağır olduğu için"
Sodom ve Gomorrah şehirlerini yok etmeye karar verir. Tanrı, İbrahim'e orada en az 10 doğru insan bulunursa Sodom'u bağışlayacağına söz verir. Şehirler yok edilir, ancak melekler İbrahim'in yeğeni
Lut'u ve ailesinin çoğunu yıkımdan kurtarır.
[ 26 ] Tanrı, İbrahim'i oğlu İshak'ı kurban etmesini talep ederek sınar (Yaratılış 22). İbrahim bıçağı oğluna doğrultmak üzereyken, Tanrı onu engeller ve ona sayısız torun vaat eder.
[ 22 ] : 42, 46
İshak'ın oğlu
Yakup, ağabeyi
Esav'ın doğum hakkını elde etmek için komplo kurar , ancak kardeşler sonunda uzlaşır (Yaratılış 25–33). Yaratılış 32:22–32'de
Yakup , kendisini kutsayan ve ona İsrail adını veren
biriyle , bir adamla, melekle veya Tanrı'yla tanışır ve güreşir .
[ 27 ]Yakup'un en sevdiği oğlu Yusuf (Yaratılış 37–50), kıskanç kardeşleri tarafından Mısır'da köle olarak satılır. Yusuf, Tanrı'nın rehberliğiyle zorlukların ardından başarılı olur ve ailesini açlıktan kurtarır.
[ 28 ]Çıkış Kitabı ve Levililer Kitabı
düzenlemek
Mısır'ın İlk Doğanlarının Ölümü Üzerine Ağıtlar,
Charles Sprague Pearce ( 1877)
Yeni bir
firavun , Mısır'daki
İsraillilerin çoğaldığını görür ve Mısır'ın düşmanlarına yardım edebileceklerinden korkar (
Çıkış 1:8–10). Mısırlılar, İsraillilere "sert bir şekilde hizmet etmelerini" ve hayatlarının "zorlu hizmetle acılaşmasını" emreder.
[ 29 ] Firavun, iki İbrani ebeye, Şifra ve Pua'ya , İbrani kadınların yeni doğan oğullarını öldürmelerini emreder , ancak onlar ona itaat etmez. Firavun daha sonra halkına bu çocukları boğmalarını emreder.
[ 30 ]Firavun'un kızı tarafından büyütülen bir İbrani olan
Musa , bir gün bir İbrani'yi döven bir Mısırlı ile karşılaşır. Mısırlıyı öldürür ve Mısır'dan kaçar. Tanrı, İsraillilerin sıkıntısını duyar ve Musa'yı onları o topraklardan
Kenan'a götürmek için Mısır'a geri gönderir . Geri dönüş yolculuğu sırasında bir noktada Tanrı, Musa'yı öldürmeyi planlar, ancak
karısı Zipporah tarafından kurtarılır (Çıkış 2–4).
[ 31 ]Musa, Firavun'dan İsrailoğullarını serbest bırakmasını ister, ancak Firavun onlardan
daha fazla iş talep ederek yanıt verir. Musa, Mısır'daki Belalar Mısırlıları etkilediğinde isteğini birkaç kez tekrarlar, ancak Firavun, Tanrı'nın korunan İsrailoğulları hariç, Mısır'daki tüm ilk doğan insanları ve sığırları öldürdüğü onuncu belaya kadar reddeder . İncil yazarı, Tanrı'nın Firavun'un kalbini sertleştirdiğini (Çıkış 7:3–4; 9:12), Firavun'un kendi kalbini sertleştirdiğini (Çıkış 8:15, 32: 9:34) ve kalbinin hiçbir atıf yapılmayan taleplere yanıt olarak sertleştiğini (Çıkış 7:13,22) yazar. İsrailoğullarının gitmesine izin verilir, ancak Tanrı Firavun'un kalbini tekrar sertleştirir ve Firavun fikrini değiştirir ve arkalarından bir ordu gönderir. Tanrı onları
Kızıldeniz'de boğarak ordudan kurtarır .
[ 32 ]Sina Dağı'nda Tanrı İsraillilere
On Emir'i ve
Antlaşma Kanunu'nu verir (Çıkış 20-23). Bu kanunlar arasında
öldürmeyeceksin ,
göz göze ve kölelik ve diğer şeylerle ilgili kanunlar yer alır. Bazı suçlar için
ölüm cezası öngörülmüştür.
Yakılan sunular şeklinde
hayvan kurban edilmesinden bahsedilir ve bir kişiyi öldüren bir öküzün taşlanması öngörülmüştür. Kanunda "Yabancıya haksızlık etmeyeceksin, onu ezmeyeceksin; çünkü Mısır diyarında yabancıydın." ve "Hiçbir dul kadına veya öksüz çocuğa eziyet etmeyeceksin." ifadeleri yer alır. İsrailliler bu kanunlara uymaya söz verirler (Çıkış 24:3).
[ 33 ]İsrailliler Altın Buzağı'ya tapınarak sözlerini bozarlar . Tanrı buna öfkelenir ve onları "tüketmek" ister, ancak Musa onu bunu yapmamaya ikna eder. Musa da öfkelenir ve Tanrı'nın yazısının bulunduğu iki taş tableti kırar. Musa'nın emriyle Levililer
yaklaşık üç bin kişiyi öldürür (Çıkış 32).
[ 34 ]Tanrı, Musa'ya yeni taş tabletler yaptırır ve Musa'ya, kısmen "Kendine dikkat et, gittiğin ülkenin sakinleriyle bir antlaşma yapma, yoksa onlar senin aranda bir tuzak olur. Ama onların sunaklarını yıkacaksın, sütunlarını parçalayacaksın ve Aşemlerini keseceksin
" (Çıkış 34) diyen Ritüel On Emri'ni verir.
[ 35 ]Levililer Kitabı rahipler için yasalarla ilgilidir ve hayvan kurban etme konusunda ayrıntılı kurallar ortaya koyar.
Kutsallık yasası , Levililer 17–26, yasakların bir listesini ve bunları çiğnemenin cezalarını ortaya koyar. Cezalar arasında bazen
taşlama veya
yakma yoluyla infaz yer alır .
[ 36 ]Sayılar Kitabı
düzenlemek
Şabat Bozan Taşlanmış
James Tissot c.1900
İbraniler Tarafından Tutsak Edilen Midyanlı Kadınlar James Tissot c.1900
Tanrı, Musa'ya "İsrail'de savaşa çıkabilecek herkesi" saymasını emreder (
Sayılar 1).
[ 37 ] Tanrı, halkın "kötü konuştuğunu" duyar ve onları ateşle cezalandırır. Musa dua eder ve ateş söner.
[ 37 ] : 200–202 Tanrı yine öfkelenir ve "büyük bir bela" gönderir (Sayılar 11). Tanrı,
Miryam ve
Harun'un Musa'ya karşı konuştuğunu duyar ve Miryam'ı cüzzamla cezalandırır .
[ 37 ] : 227 Musa, Tanrı'dan onu iyileştirmesini ister ve o da bunu yapar (Sayılar 12).
[ 38 ]İsrailliler Kenan sınırına ulaşırlar, ancak
casuslardan gelen raporlar nedeniyle girmeyi reddederler ve Mısır'a geri dönmek isterler.
[ 39 ] Tanrı öfkelenir ve Musa'ya "Onları veba ile vuracağım, onları yok edeceğim ve seni onlardan daha büyük ve daha güçlü bir ulus yapacağım" der. Musa onu buna ikna eder, ancak Tanrı İsraillilerin Kenan'a girmeden önce kırk yıl boyunca çölde dolaşacaklarını ilan eder.
[ 40 ] Amalekliler ve
Kenanlılar tarafından saldırıya uğrarlar (Sayılar 13–14). Sayılar 15'te bir adam Şabat'ta çalışırken bulunur
. Tanrı onun öldürülmesini emreder ve taşlanır.
[ 41 ]Korah ve bir grup adam Musa ve Harun'a isyan eder.
[ 42 ] Tanrı onları yok eder (Sayılar 16). İsrailliler bunun hakkında "fısıldanır" ve Tanrı onları bir veba ile cezalandırır (Sayılar 16).
[ 43 ] Hormah'ta , bir Kenan kralı İsraillilerle savaşır ve İsrailliler Tanrı'ya eğer onlara bu halk üzerinde zafer verirse şehirlerini yok edeceklerine dair söz verirler. Tanrı bunu yapar ve onlar da yapar.
[ 44 ] İsrailliler Tanrı'ya ve Musa'ya karşı konuşurlar ve Tanrı birçoğunu öldüren
zehirli yılanlar gönderir . Musa halk için dua eder ve Tanrı onlara yardım eder (Sayılar 21).
[ 45 ]İsrailliler , Amorluların kralı
Sihon'un şehirlerini fethediyorlar ve "onu, oğullarını ve bütün halkını, geride hiç kimse kalmayana kadar vurdular; ve topraklarını ele geçirdiler." (Sayılar 21).
[ 46 ] Kahin
Balaam eşeğini dövdüğünde, eşeği konuşur. Balaam daha sonra İsraillilerin düşmanlarının geleceği hakkında kehanetlerde bulunur (Sayılar 22–24).
[ 45 ] : 244
Bazı İsrailliler Moab'da kadınlarla fuhuş yapar ve tanrılarına kurbanlar sunarlar. Tanrı öfkelenir, infazlar emreder ve bir veba gönderir, ancak "asıl suç Midyan'ındır ve intikam Midyan'a düştü" (Sayılar 25 ve 31).
[ 47 ]Tanrı Musa'ya "
Midyanlıları taciz et ve onları vur" ve "İsrail'de savaşa çıkabilen herkesi" tekrar saymasını emreder (Sayılar 25–26).
[ 47 ] : 100 İsrailliler
Midyan'a karşı savaşır ve "her erkeği öldürürler". Kadınları ve çocukları esir alırlar ve tüm sığırları, sürüleri ve malları ganimet olarak alırlar ve tüm şehirleri ve kampları yakarlar. Musa'ya döndüklerinde, öfkelenir ve "Şimdi küçükler arasındaki her erkeği öldürün ve bir erkekle yatarak erkek tanıyan her kadını öldürün. Fakat bir erkekle yatarak erkek tanımamış olan tüm kadın çocuklarını kendinize sağ bırakın" (
Sayılar 31 ) diye emreder.
[ 48 ]Tanrı Musa'ya "İsrail oğullarına söyle ve onlara de ki: Ürdün'ü geçip Kenan diyarına girdiğinizde, o zaman ülkenin bütün sakinlerini önünüzden kovacaksınız ve bütün oyma taşlarını yok edeceksiniz ve bütün dökme putlarını yok edeceksiniz ve bütün yüksek yerlerini yıkacaksınız. Ve ülkenin sakinlerini kovacaksınız ve orada oturacaksınız; çünkü ülkeyi size sahip olmanız için verdim." ve "Ama eğer ülkenin sakinlerini önünüzden kovmazsanız, onlardan geriye kalanlar gözlerinizde diken, yanlarınızda diken gibi olacak ve oturduğunuz ülkede sizi rahatsız edecekler. Ve onlara yapmayı düşündüğümü size yapacağım" (Sayılar 33) der.
[ 49 ]gecelerinde bakire olduklarını kanıtlayamayan kadınların ve bir erkek başka bir adamın karısıyla yattığında hem erkeğin hem de kadının öldürülmesini emreder. Ayrıca, nişanlı bir bakireyle cinsel ilişkiye giren bir erkek için ve tecavüze uğradığında yardım için bağırmayan bakire için ölüm cezasını emreder.
[ 51 ] : 312–344
Düşmanı tamamen yok etme emirleri nedeniyle, birçok bilgin bunları
soykırım yapmak için ilahi emirler olarak nitelendirmiştir .
[ 53 ] [ 54 ] [ 55 ] Diğer örnekler arasında Amaleklilerin hikayesi (Sayılar 13,14),
[ 56 ] Midyanlılara karşı savaş (Sayılar 31) [ 57
] ve Eriha savaşı
( Yeşu 1–6) yer alır.
[ 6 ] : 9
[ 58 ] Eski Ahit bilgini Eric Siebert, ilahi şiddeti "Tanrı'nın işlediği, sebep olduğu veya onayladığı söylenen şiddet" olarak kabul eder. Buna özellikle şunlar dahildir: (1) Tanrı'nın insan aracıları kullanmadan işlediği şiddet (örneğin, Sodom ve Gomorrah'a ateş göndermek); (2) Tanrı'nın genellikle görevlendirilenlerin haberi olmadan işlediği şiddet (örneğin, Yahuda halkını günahlarından dolayı cezalandırmak için Babil'i kullanmak); ve (3) Tanrı'nın doğrudan emrettiği şiddet (örneğin,
İsraillilere Kenanlıları yok etmelerini emretmek )."
[ 17 ] Örneğin, putlara tapanlar hakkında, Tesniye 7:16 "Tanrınız RAB'bin size teslim ettiği bütün halkları yok etmelisiniz (tüketmelisiniz)..." derken akal ( אָכַלְ ) ("tüketmek") kelimesini kullanır. Yeşu 9'da,
Ay'ın fethinden sonra , savaşlar Kenan krallarının saldırılarına karşı savunma olarak tanımlanmaktadır.
[ 6 ] : 8
UCL tarihçisi Hans Van Wees (2010) şunları belirtmiştir: 'Ancak, erken İsrailliler için iddia edilen soykırım kampanyaları büyük ölçüde kurgusaldır: Yeşu'daki anlatının içsel olasılıksızlığı ve iç tutarsızlıkları ve Hakimler hikayeleriyle uyumsuzluğu bu konuda çok az şüphe bırakmaktadır.'
[ 59 ] Arkeoloji camiasında,
Eriha Muharebesi kapsamlı bir şekilde incelenmiştir ve modern bilim insanlarının fikir birliği, Yeşu Kitabında anlatılan savaşların arkeolojik kayıtlar tarafından desteklenmediği ve İncil'deki diğer metinlerle tutarlı olmadığıdır. Örneğin,
Yeşu Kitabı (10. bölüm) Kenanlı kabilelerinin tamamen yok edilmesini anlatır , ancak daha sonraki bir zamanda
Hakimler 1:1-2:5 Kenanlıların yaşamaya devam ettiğini öne sürer.
[ 60 ] [ 61 ] Benzer şekilde,
Sayılar 31'deki 12.000 İsrailli askerin tüm Midyanlı nüfusunu yok ettiği (32.000 bakire kızı köleleştirmek hariç) ve tek bir kayıp vermeden tüm kasabalarını yıktığı iddiaları tarihsel olarak imkansız kabul edilir ve sembolik olarak anlaşılmalıdır, çünkü daha sonraki zamanlarda geçen diğer İncil kitapları, örneğin Gideon'un onlarla savaştığı Hakimler bölümleri 6-8'de Midyanlılardan hâlâ bağımsız bir halk olarak bahsetmektedir .
[ 62 ]Tesniye 24, bir İsraillinin kaçırılması durumunda ölüm cezasını getirir ve ebeveynlerin çocuklarının işlediği suçlar için öldürülmesini yasaklar ve bunun tersi de geçerlidir.
[ 51 ] : 367–370 Tesniye 25, yargıçların yasal anlaşmazlıklarda insanları kırbaçlayarak cezalandırmalarına izin verir, ancak vuruş sayısını kırkla sınırlar. "Eğer adamlar birbirleriyle kavga ederlerse ve birinin karısı, kocasını rakibinin elinden kurtarmak için elini uzatıp cinsel organlarını tutarsa, elini keseceksin; acımayacaksın" (25:11–12),
[ 63 ] [ 64 ] ancak haham bilginleri bunun bir meşru müdafaa gerekliliği olarak mı yoksa mali sorumluluk için bir metafor olarak mı yorumlanması gerektiği konusunda tartışmaktadır.
[ 65 ] Bu bölüm ayrıca Amaleklilerin yok edilmesini de teşvik eder (ayetler 17–19). Tesniye 28, bereket ve lanetler içerir: bereket, İsrail'in itaat etmesi durumunda İsrail'in düşmanlarının yenilgisi de dahil olmak üzere; ve İsrail itaat etmezse lanetler. Bu lanetler arasında hastalık, kıtlık, savaşta yenilgi ve ölüm, delilik, taciz ve soygun, köleleştirme ve aşırı açlık nedeniyle yamyamlık yer alır. Benzer tehditler aşağıdaki bölümde (29) ve Tesniye 32'de görülür.
[ 66 Yeşu Kitabı
düzenlemek
Eriha'nın Alınması (
Jean Fouquet , yaklaşık 1452–1460)
Tanrı, Yeşu'ya Kenan'ı ele geçirmesini emreder (
Yeşu 1). Yeşu, Yeşu'nun 12. bölümünde listelenen krallar tarafından yönetilen toplam 31 şehir devletini fetheder. Erihalı kadın
Rahab , iki İsrailli casusa yardım eder ve kendisine ve ailesine, pencereye kırmızı bir iplik asmaları halinde yaklaşan fetihte bağışlanacaklarına dair söz verilir (Yeşu 2).
[ 67 ] İsrailliler,
Ahit Sandığı'nı yanlarında taşıyarak Kenan'a girerler .
[ 67 ] : 31 Yeşu,
Eriha şehrini fetheder . Şehir yakılır ve Rahab'ın ailesi dışında, öküz, koyun ve eşek olmak üzere herkes öldürülür (Yeşu 6).
[ 67 ] : 100, 101
Yeşu, Ay şehrini ele geçirmeye çalışır , ancak başarısız olur (Yeşu 7). Tanrı'nın tavsiyesiyle ikinci bir girişim başarılı olur. Şehir ateşe verilir ve tüm sakinleri öldürülür (Yeşu 8).
[ 68 ]Birkaç kral İsraillilerle savaşmak için bir araya gelir. Şehrin yıkımını öğrenen
Gibeon halkı , İsraillileri bir barış antlaşmasına kandırır.
[ 68 ] : 140–142 Yeşu hileyi öğrendiğinde, Gibeonluları lanetler (Yeşu 9).
[ 68 ] : 133 Kudüs kralı antlaşmayı duyduğunda, kendisi ve diğer birkaç kral Gibeon'a saldırır, ardından Gibeonlular yardım için Yeşu'ya yalvarır. Tanrı, Yeşu'nun düşmanlarına dolu taşlarıyla saldırır, İsrailliler zafer kazanır ve düşman krallar esir alınır.
[ 69 ] Yeşu daha fazla şehri fethetmeye devam eder ancak fethi asla tamamlayamaz (Yeşu 10).
[ 70 ]İsraillilerle savaşmak için daha fazla kral toplanır. İsrailliler hepsini yener ve öldürür. Yeşu 11 atların dizlerinin bükülmesini emreder.
[ 71 ] : 7
[ 72 ]Yeşu, Gibeon ve muhtemelen bazı Kenanlılar ve Amelaklılar hariç, Kenan'ın fethinin çoğunu tamamlar: "Çünkü RAB'bin yüreklerini katılaştırması, İsrail'e karşı savaşa girmeleri, onları tamamen yok etmeleri, hiçbir lütufları olmaması, ancak RAB'bin Musa'ya emrettiği gibi yok olmaları içindi." "Ve ülke savaştan dinlendi" (Yeşu 11).
[ 70 ] : 68
Manasse kabilesine, kovamadıkları Kenanlıların yaşadığı şehirler verilir, ancak Yeşu onlara zamanı gelince bunu başarabileceklerini söyler (Yeşu 17:12-13,18).
[ 70 ] : 32
Yeşu 20'de Tanrı, Yeşu'ya
Sığınak Şehirleri atamasını söyler , böylece "bir kimseyi hata sonucu ve farkında olmadan öldüren adam oraya kaçabilir; ve onlar sizin için kan davasından bir sığınak olacaktır."
[ 70 ] : 43, 44
Hakimler Kitabı
düzenlemek
Jephthah'ın Kızı, yaklaşık 1896–1902, James Jacques Joseph Tissot (1836–1902) veya takipçisi, tahta üzerine guaj, New York Yahudi Müzesi'nde
Hakimler Kitabı bir dizi şiddet olayı içerir. Kendisini öldürmek için kullanılan bıçağı emerken
dışkılayan Moab Kralı Eglon'un suikastının grafiksel bir tasviri vardır (Hakimler 3:22). [ 73 ] Daha sonra,
Jael bir savaştan kaçtıktan sonra uyurken bir düşman komutanının kafasına bir çadır kazığı çakar (Hakimler 4:21).
[ 73 ] : 191 Ammon'la bir çatışma zamanında ,
Yeftah evden ilk çıkanı kurban edeceğine dair Tanrı'ya yemin eder ve sonunda
kendi kızını kurban eder (Hakimler 11).
[ 74 ] Kitabın sonlarına doğru, ismi bilinmeyen bir
Levili'nin cariyesi tecavüze uğrar ve kısa bir süre sonra ölür. Levili onu parçalar ve vücudunun parçalarını İsrail'e dağıtır, böylece insanlara ne olduğunu bildirir (Hakimler 19:29).
[ 75 ] Bu durum, Benyaminliler ile İsrailliler arasında binlerce insanın ölümüne yol açan bir iç savaşı tetikler.
[ 76 ]Samuel'in kitapları
düzenlemekSamuel Kitaplarında , İsrailliler Filistlilerle savaşır
ve Aphek Muharebesi'nde yenilir .
[ 77 ] Filistliler
Ahit Sandığı'nı ele geçirirler , ancak Tanrı hoşnutsuzluğunu belli eder ve daha sonra sandığı geri verirler.
[ 78 ] Sandık , Tanrı'nın ona baktıkları için elli bin adamı öldürdüğü
Beyt-Şemeş'e varır (1 Samuel 6). [ 79 ] Samuel , İsrail halkını "yabancı tanrıları bir kenara bırakıp" yalnızca Tanrı'ya hizmet etmeye teşvik eder ve onlar da öyle yaparlar. Filistliler saldırır ve Mizpa'da yenilir
. [
79 ] : 291
Saul İsrail'in kralı yapılır ve birçok düşmanla savaşır.
[ 80 ] Samuel Saul'a "Şimdi git ve Amalek'i vur, ve onların sahip olduğu her şeyi tamamen yok et, ve onları esirgeme; ve hem erkek hem kadın, hem bebek hem de emzikte, hem öküz hem koyun, hem de deve hem de eşeği öldür" diye emreder (1 Samuel 15:3).
[ 80 ] : 99 Saul tam olarak itaat etmez, bu da Tanrı'yı ve Samuel'i kızdırır. Samuel, Amaleklilerin kralı olan esir Agag'ı öldürür.
[ 80 ] : 107
Davut , gizlice kral olarak meshedilir (1 Samuel 16), Saul'un hizmetine girer ve "onu çok sever".
[ 80 ] : 117–125 Filistliler İsrail'e saldırır, Davut şampiyonları
Golyat'ı öldürür ve kaçarlar. Davut popüler olur, bu da Saul'un ondan korkmasına ve onun ölümünü planlamasına neden olur. Davut ve Saul'un kızı
Mikal evlenmek ister ve Saul, Filistlilerin yüz sünnet derisinden oluşan bir çeyiz ister. Davut iki yüz kişiyi teslim eder ve kralın damadı olur (1 Samuel 18). Saul yine Davut'un ölmesini ister, ancak Saul'un oğlu
Yonatan tarafından uzlaştırılırlar .
Savaş tekrar başlar, Davut galip gelir. Saul yine Davut'u öldürmek ister ve karısının yardımıyla kaçar. Saul onu arar ve Davut'a yardım ettikleri için
Nob şehrinin sakinlerini öldürür (1 Samuel 22). Davut, Keilah'da Filistlileri yener , ardından Saul'un takip ettiği şehirden kaçar (1 Samuel 22). Davut ve Saul barışır. Davut ,
Gat kralı
Akiş'in yanına sığınır ve Yahuda'ya baskın düzenlediğini iddia eder, ancak aslında başka yerlerde baskınlar düzenler ve öldürür (1 Samuel 27). Filistliler Saul'a karşı bir savaş başlatır. Davut'un eşleri
Ahinoam ve
Abigail, Ziklag'a yapılan bir baskında yakalanır , ancak Saul onları kurtarır (1 Samuel 30). İsrailliler Filistlilerin önünden kaçar ve Saul'un üç oğlu öldürülür. Saul, silah taşıyıcısından onu öldürmesini ister, ancak reddedilir, bu yüzden kendi canına kıyar. Silah taşıyıcısı da kendi canına kıyar. Saul'un bedeni muzaffer Filistliler tarafından başı kesilerek bir şehir suruna bağlanır, ancak
Yabeş-Gilead sakinleri tarafından geri alınır (1 Samuel 31).
Bir adam Davut'a Saul'un ölümünü ve Saul'u kendisinin öldürdüğünü söyler. Davut onu öldürür (2 Samuel 1). Davut ile Saul'un oğlu
İş-boşet arasında uzun bir savaş başlar (2 Samuel 3). Davut, yeni kocası Palti'nin kamuoyunda duyduğu üzüntüye rağmen ilk karısı Mikal'in geri dönmesini ister ve bu ona verilir . İki adam İş-boşet'i öldürür ve Davut onları öldürür (2 Samuel 4). Davut, Filistlilerle zaferle savaşır. Ahit Sandığı'nı Kudüs'e taşırken,
Uzza adlı bir adam dikkatsizce ona dokunur ve Tanrı tarafından öldürülür (2 Samuel 6).
Davut birkaç düşmanı yener ve yağma eder ve "bütün halkına adalet ve doğruluk uygular." (2 Samuel 8).
Ammon'un çocukları Davut'un elçilerine kötü davranır ve Davut'un ordusu tarafından yenilirler (2 Samuel 10).
Batşeba'yı karısı yapmak için Davut,
kocasının ölümünü başarıyla planlar . Bu Tanrı'yı kızdırır ve Davut'a "kılıç asla evinden ayrılmayacak" denir. Tanrı, Davut ve Batşeba'nın önceki evliliği sırasında gebe kalan çocuğunu öldürür. Daha sonra tekrar gebe kalır ve
Süleyman'ı doğurur. Davut, Rabbah şehrini fetheder ve yağma eder (2 Samuel 11–12).
Davut'un oğlu
Amnon üvey kız kardeşi
Tamar'a tecavüz eder . Tamar'ın öz kardeşi
Abşalom da karşılığında onu öldürür (2 Samuel 13). Abşalom komplo kurar ve Davut'a karşı ayaklanır. Abşalom sonunda yenilir ve
Efraim Ormanı Savaşı'nda ölür ve Davut onun yasını tutar (2 Samuel 15–19).
Bikri'nin oğlu Şeba ayaklanır, ancak sonunda başı kesilir (2 Samuel 20).
2 Samuel 21'de Davut, Saul'un yedi oğlunu ve torununu öldürtüyor, "Saul'un kızı Mikal'in beş oğlu" dahil, ancak Saul'un torunu
Mefiboşet'i bağışlıyor . Daha fazla savaş oluyor. 2 Samuel 23,
Davut'un savaşçılarından birkaçını adlandırıyor ve övüyor .
Peygamberler ve Mezmurlar
düzenlemekHamas kelimesi İbranice İncil'de şiddet bağlamında görünür, ancak aynı zamanda günah ve adaletsizlik, yargısal meseleler,
yapısal şiddet ve
teodise sorunu bağlamlarında da görünür.
[ 81 ] Hamas, sözlü veya hatta etik şiddeti ifade ediyor olabilir.
[ 82 ] "Bazen kelime fiziksel şiddetin olabileceği veya olmayabileceği aşırı kötülüğe atıfta bulunur (
Yeşaya 53:9 ;
59:6 )." [ 83 ] [ 84 ] [ 2 ] : 10–11
[ 85 ] [
kime göre? ] "Hamas terimi bazen adaletsizlik karşısında Tanrı'ya bir yakarış olarak görünür (Yeremya 6:7)." Çıkış 23:1 ve Tesniye 19:16, sahte bir tanığı ʿēd ḥāmas (bir "şiddet yanlısı tanık") olarak nitelendirir. Sahte bir tanığın yaşamı ve refahı tehdit ettiği fikri, Mezmurlar Kitabı'nda daha tam haliyle ortaya çıkar."
[ 6 ] : 3
[ 86 ] [
kime göre? ] Creach, peygamberin "Amos 1:3–2:3'te 'akal'ı savaş sırasında çeşitli zulüm eylemlerinden dolayı İsrail'in komşularını suçlamak için kullandığını (örneğin, Ammonlular "Gilead'da kendi topraklarını genişletmek için hamile kadınların karnını deştiler"; 1:13) ve çevredeki halkların bu
savaş suçlarını, İsrail'in yoksullara kötü muamelesiyle paralellik kurmak için kullandığını, böylece ekonomik adaletsizliği savaş suçları seviyesine çıkardığını" yazar (2:6–8).
[ 2 ] : 44
Finehas (Sayılar 25),
İlyas (1 kg. 18:39–40; 2 kg. 1) ve
Elişa (2 kg. 2:23–25; 9) gibi karakterler , Tanrı adına öldürdüler, öldürmeyi emrettiler, öldürmeye katıldılar ve öldürmeyi önceden bildirdiler.
[ 6 ] : 15
[ 87 ] [ 88 ] İlyas, kurbanı tüketmek için Cennetten ateş yağdırdı, ardından Tanrı'nın bu gücünü Baal'in tüm peygamberlerini yakalayıp bizzat öldürerek gösterdi; Kral tarafından gönderilen Kaptan'ı ve onunla birlikteki elli adamı tüketmek için iki kez cennetten ateş yağdırdı (2 Krallar 1:10);
[ 89 ] Elişa, kendisiyle alay eden 42 "genci" parçalamak için ormandan ayılar çağırdı ve aldatıcı hizmetkarı Gehazi'ye cüzzam teşhisi koydu (2 Krallar 5:27);
[ 90 ] Amos, İsrail de dahil olmak üzere uluslara, çekirge sürüsü ve ilahi ateş içeren İlahi yargı vizyonu sunarak yargı bildirir;
[ 91 ] [ 92 ] Hezekiel, uluslara ve İsrail'e karşı şiddetli yargıyı tekrar tekrar dile getirerek "Rabbin sözü bana geldi" der,
[ 23 ] : 7, 8 ve Nahum kitabının feminist bir yorumu, Ninova'nın "tecavüzünü", kitabın "savaş hayranlığını ve intikam çağrısında bulunduğu neşeyi" anlatır.
[ 93 ]Kötülerin şiddetine bir yanıt olarak, çok sayıda mezmur Tanrı'dan kişisel düşmanlarından intikam almasını ister, örneğin Mezmur 109, Mezmur yazarının suçlayıcılarına "ödül" olarak tüm aileden intikam alınmasını ister, buna çocuklarından
[1] başlayarak karısı
[2] ve tüm ataları
[3] dahildir .
[ 6 ] : 12 Mezmur 137 Babil'e karşı konuşur ve "bebeklerini kayalara çarpma" arzusunu dile getirir.
[ 94 ] [ 95 ]olmuştur .
[ 105 ] [ 106 ]Richard Bauckham'a göre, Vahiy kitabının yazarı, kıyameti, "zaferin aracı olarak silahlı şiddet yerine şehitlik noktasına kadar sadık tanıklığı" ikame eden geleneksel Yahudi eskatolojisinin yeniden yapılandırılmasıyla ele alır. Kuzu, bu yolla kötülüğe karşı kesin zaferi kazandığı için, takipçileri onun zaferine yalnızca onun acı dolu tanıklık yolunu izleyerek katılabilirler. Bu nedenle, Vahiy kıyametçi militarizmi reddeder, ancak Hıristiyanların kötülükle ilahi çatışmaya aktif katılımını teşvik eder".
[ 107 ]The biblical narrative has a history of interpretation within
Abrahamic religions and
Western culture that have used the texts for both justification of and opposition to acts of violence.
[3] There are a wide variety of views interpreting biblical texts on violence theologically and sociologically. The problem of evil, violence against women, the absence of violence in the story of creation, the presence of Shalom (peace), the nature of Hell, and the emergence of replacement theology are all aspects of these differing views.
Babylon to punish the people of Judah for their sins); and (3) violence which God directly commands (e.g., ordering the
Israelites to wipe out the
Canaanites)."
[17] For example, concerning those who worship idols, Deuteronomy 7:16 uses akal (אָכַלְ) ("consume") when saying "You must destroy (consume) all the peoples the Lord your God gives over to you…". Starting in Joshua 9, after the conquest of
Ai, the battles are described as defending against attacks from Canaanite kings.
[6]: 8
UCL historian Hans Van Wees (2010) has stated: 'The genocidal campaigns claimed for the early Israelites, however, are largely fictional: the intrinsic improbability and internal inconsistencies of the account in Joshua and its incompatibility with the stories of Judges leave little doubt about this.'
[59] In the archaeological community, the
Battle of Jericho has been thoroughly studied, and the consensus of modern scholars is the battles described in the Book of Joshua are not supported by the archeological record, and are not consistent with other texts in the Bible. For example, the
Book of Joshua (chapter 10) describes the total extermination of the
Canaanite tribes, yet at a later time
Judges 1:1-2:5 suggests the Canaanites lived on.
[60][61] Similarly, claims in
Numbers 31 that 12,000 Israelite soldiers exterminated the entire Midianite population (except for enslaving 32,000 virgin girls) and destroyed all their towns, without suffering a single casualty, are held to be historically impossible, and should be understood as symbolic, not least because other biblical books set in later times still refer to the Midianites as an independent people, such as Judges chapters 6–8, where
Gideon fights them.
[62]Deuteronomy 24 imposes the death penalty for the kidnapping of a fellow Israelite, and forbids putting parents to death for crimes committed by their children, and vice versa.
[51]: 367–370 Deuteronomy 25 allows for judges to have people punished in legal disputes by flogging, but limits the number of strikes to forty. "If men get into a fight with one another, and the wife of one intervenes to rescue her husband from the grip of his opponent by reaching out and seizing his genitals, you shall cut off her hand; show no pity" (25:11–12),
[63][64] although rabbinical scholars debate whether this is to be interpreted as a requirement for self defense, or a metaphor for financial liability.
[65] This chapter also urges the extermination of the Amalekites (verses 17–19). Deuteronomy 28 contains blessing and curses: blessing, including the defeat of Israel's enemies, if Israel obeys; and curses if Israel disobeys. These curses include disease, famine, defeat and death in warfare, insanity, abuse and robbery, enslavement, and cannibalism due to extreme hunger. Similar threats appear in the following chapter (29) and in Deuteronomy 32.
[66]She then conceives again and gives birth to
Solomon. David conquers and plunders the city
Rabbah (2 Samuel 11–12).
David's son
Amnon rapes his half-sister
Tamar.
Absalom, her full brother, in return has him killed (2 Samuel 13). Absalom conspires and revolts against David. Absalom is finally defeated and dies in the
Battle of the Wood of Ephraim, and David mourns him (2 Samuel 15–19).
Sheba son of Bichri revolts, but is ultimately beheaded (2 Samuel 20).
In 2 Samuel 21, David has seven of Sauls sons and grandsons killed, including "the five sons of Michal the daughter of Saul", though he spares Sauls grandson
Mephibosheth. More wars take place. 2 Samuel 23 names and praises several of
David's warriors.
The Prophets and Psalms
editThe word hamas appears in the Hebrew Bible in the context of violence, but also in contexts of sin and injustice, judicial matters,
structural violence, and the
theodicy problem.
[81] Hamas may refer to verbal or even ethical violence.
[82] "Sometimes the word refers to extreme wickedness (
Isaiah 53:9;
59:6) where physical violence may or may not be [involved]."
[83][84][2]: 10–11
[85][
according to whom?] "The term Hamas sometimes appears as a cry to God in the face of injustice (Jer. 6:7)." Exodus 23:1 and Deut. 19:16 characterize a false witness as ʿēd ḥāmas (a “violent witness”). The notion that a false witness threatens life and well-being appears in fuller form in the Psalter."
[6]: 3
[86][
according to whom?] Creach writes that the prophet "Amos 1:3–2:3 uses 'akal' to indict Israel’s neighbors for various acts of cruelty during war (e.g., the Ammonites “ripped open pregnant women in Gilead in order to enlarge their territory”; 1:13) and uses those
war crimes of surrounding peoples to draw a parallel with Israel's mistreatment of the poor, thus elevating economic injustice to the level of war crimes." (2:6–8).
[2]: 44
Characters like
Phinehas (Num. 25),
Elijah (1 kg. 18:39–40; 2 kg. 1), and
Elisha (2 kg. 2:23–25; 9) killed, ordered killing, participated in killing and foretold killing in the name of God.
[6]: 15
[87][88] Elijah called down fire from Heaven to consume the sacrifice, then followed this display of God's power by catching and personally killing all the prophets of Baal; he twice called the fire down from heaven to consume the Captain and the fifty men with him sent by the King (2 Kings 1:10);
[89] Elisha called bears from the woods to maul the 42 "youths" who mocked him, and visited leprosy on Gehazi his deceitful servant, (2 Kings 5:27);
[90] Amos pronounces judgment on the nations including Israel offering a vision of Divine judgment that includes a swarm of locusts and divine fire;
[91][92] Ezekiel said, "The word of the Lord came to me" repeatedly pronouncing violent judgment against the nations and Israel,
[23]: 7, 8 and a feminist interpretation of the book of Nahum speaks of the "rape" of Ninevah, the book's "fascination with war, and the glee with which it calls for revenge."
[93]As a response to the violence of the wicked, numerous psalms call on God to bring vengeance on one's personal enemies, for example Ps. 109 calls for vengeance on the entire family as "payment" to the Psalmist's accusers beginning with his children
[1], including his wife
[2] and all his ancestors
[3].
[6]: 12 Psalm 137 speaks against Babylon and expresses a desire to dash "their infants against the rocks".
[94][95]New Testament
edit
A 19th century rendition of the
Cleansing of the Temple.
Gospels
editIn the
Gospel of Matthew,
Herod the Great is described as ordering the
execution of all young male children in the vicinity of Bethlehem.
[96]Matthew 10:34 and Luke 12:49–51 reference
Jesus as saying he comes to bring fire or a
sword. G. Stroumsa writes that these verses are sometimes interpreted as violent, but he goes on to reference Theissen as saying they are actually about conflict in the family.
[97]: 179 The
cleansing of the Temple is sometimes considered to be a violent action by Jesus.
[98] There are also multiple sayings of Jesus that oppose violence, such as
Turning the other cheek and the passage about
Jesus and the woman taken in adultery.
[97][2]: 159
The earliest detailed accounts of the killing of Jesus are contained in the four
canonical gospels, with other implicit references in the New Testament epistles.
[99][100] All four Gospels conclude with a narrative of
Jesus' arrest,
initial trial at the Sandhedrin and final trial at
Pilate's court, where Jesus is flogged, forced to
carry his cross through Jerusalem, and then
crucified.
The metaphor of
sacrifice is used in reference to His death, both in the Gospels and other books of the New Testament.
[101] In each Gospel these violent events are treated with more intense detail than any other portion of that Gospel's narrative. Scholars note that the reader receives an almost hour-by-hour account of what is happening.
[102]: p.91
This article cited from wikipedia to be introduced my blog readers
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Bible_and_violence
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Bible_and_violence
Nerde bu devlet, nerde pijamalarım...
.jpg)
_-_James_Tissot.jpg)